অসমীয়া ভাষা শিকা জৰুৰী নেকি?

• দিগন্ত কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য্য

এই যে আমি বহুতেই ‘আজি এজন মাৰোৱাৰীয়ে হিন্দীত কথা সুধিলে, মই কিন্তু অসমীয়াত হে উত্তৰ দিলোঁ৷ তাৰ পাছত সেইজনেও অসমীয়াত ক’বলৈ ধৰিলে’ অথবা ‘বিহাৰী এজনে আজি হিন্দীত কিবা কৈ আছিল, এনেকুৱা দম দিলোঁ নহয় যে অসমত থাকিবলৈ হ’লে অসমীয়া ভাষা শিকি ল, নহ’লে বিহাৰ যা’ – এনে ধৰণৰ পোষ্ট লিখি ফে’চবুকত সকলোকে দেখুৱাও – ‘চা মই কিমান জাতীয়তাবাদী, অসমীয়া ভাষা-সংস্কৃতি জীয়াই ৰাখিবলৈ মই আজি কম কাম নকৰিলোঁনে, দে মুঝে তালিয়া, দে মুঝে লাইক’!

বিহাৰী বা মাৰোৱাৰী দুজনক অসমীয়া ভাষাত দুটা বাক্য জোৰ কৰি ক’বলৈ দি যদি ভাবিছে- ‘এনেকৈ মোৰ ভাষা-সংস্কৃতি প্ৰৱাহিত হ’ব আজীৱন’, তেনেহ’লে মোৰ ক’বলৈ একো নাই৷ আৰে, বিহাৰী বা মাৰোৱাৰীয়ে দুই লাইন কৈও দিব, মই খুছ, অসমীয়া ভাষাৰ মজবুটিত ময়ো যোগালোঁ অৰিহনা৷ হাস্যকৰ৷ মই পুণেত থকা বিশ বছৰেই হ’ল৷ আজিলৈ কাকো মাৰাঠীত এষাৰো কৈ পোৱা নাই৷ যি কওঁ, হিন্দী বা ইংৰাজীত৷ কাৰো সমস্যাও নাই৷ কোনেও মোক দম দিয়াও নাই৷ এতিয়া ৰাজ থাকৰেৰ উদাহৰণ দি নক’ব যে তেওঁ কিয় বিহাৰী খেদোৱাৰ কথা ভাবিছিল৷ সেইবোৰ ৰাজনীতি৷ মুম্বাইত কেইজন বহিৰাগতক খেদিলে বাৰু?

যিয়েই নহওক, বিহাৰী/মাৰোৱাৰী দুজনমানৰ লগত অসমীয়াত কোৱা/লিখাৰ তৰ্ক কৰাতকৈ এইখিনি কৰোঁ আহক, তেতিয়াহে যদি অলপ হ’লেও অসমীয়া ভাষা-সংস্কৃতি ৰক্ষাত মই এক অনাৰ অৰিহনা যোগাব পাৰোঁ :
১) মই মোৰ ঘৰৰ শিশুসকলে অসমীয়া ভাষাটো কিমান শিকিছে, মই নিৰীক্ষণ কৰিম
২) ওচৰ-চুবুৰীয়াক আংকল-আন্টি মাতিলে মই শিকাই দিম যে অসমীয়াত বহুত ভাল সম্বোধন আছে, বহুত মিঠা – মাহী, খুৰা, জেঠাই – এইবোৰ মাতিবা৷ (মাৰাঠীসকলে এতিয়াও আই, বাবা, তায়ি – আদি সম্বোধনবোৰ এৰা নাই, তাৰ কাৰণে ৰাস্তাত আন্দোলনো কৰা নাই)
৩) মই এখন হ’লেও অসমীয়া বাতৰি-কাকত ঘৰত ৰাখিবলৈ আৰম্ভ কৰিম৷ বছৰেকত দুই-তিনিখন অসমীয়া কিতাপ কিনি আনি (খুজি-মাগি, ধাৰ কৰি নহয়) মোৰ ঘৰৰ নৱ-প্ৰজন্মক পঢ়িবলৈ উৎসাহ দিম
৪) বছৰেকত দুখনমান হ’লেও অসমীয়া চিনেমা একেলগে চাবলৈ যাম
৫) ক’ৰবাত শিল্পী দিৱস, ৰাভা দিৱস আদি অনুষ্ঠিত হ’লে ঘৰৰ শিশুহঁতক লৈ যাম৷ অসমীয়া গান-নাঁচৰ প্ৰতি আগ্ৰহ জন্মাবলৈ চেষ্টা কৰিম৷ (বহুত বিহু ফাংচন এতিয়া বজৰুৱা, সেইবোৰ কেনেকৈ ঠিক কৰিব পাৰি, উগ্ৰ জাতীয়তাবাদী সকলক মুকলিকৈ সুধিম)
৬) ক’ৰবাত অসমীয়া নাটক-ভাওনাৰ যদি খবৰ পাওঁ, যাবলৈ আৰু চাবলৈ যত্ন কৰিম
৭) ঘৰত মই শিশু বা নৱ প্ৰজন্মৰ কেইজনৰ লগত অসমীয়াতে কথা পাতিম। ‘বেটা ড’ন্ট গো ডে’য়াৰ’ বা ‘বেইবী, কম হেয়াৰ’ – ধৰণৰ বাক্য নকওঁ
৮) ….. আৰু বহুত আছে
কাৰোবাৰ দ্বিমত থাকিব পাৰে, কিন্তু এইখিনি কৰক, মোৰ মতে অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যলৈ বহু যুগলৈ সমস্যা নাহিব