মই এজন মধ্যবিত্ত অসমবাসী । মোৰ নাম …..। নালাগে দিয়ক জানিবলৈ । কাৰণ মানুহে নামত বহুত কিবা কিবি বিচাৰি পায় । মই কাৰো আদৰ্শ নহয় । মই শিক্ষাবিদ বা বুদ্ধিজীবিও নহয় । চিদামবৰমক মই জানো বগা ধুটী পৰিধান কৰা এজন কংগ্ৰেছ দলৰ এজন নেতা হিচাপে , ৰাহুল গান্ধী মোৰ কাৰণে ইন্দিৰা গান্ধীৰ নাতি আৰু ৰাজীব গান্ধীৰ পুত্ৰ, মোডীক জানো বাজপেয়ী-আদৱানীৰ দলৰ এজন নেতা আৰু তেওঁ দেশৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী । থ্ৰিজি ফোৰজি এইবিলাক মোৰ জনাৰ উপায় নাই আৰু ইচ্ছাও নাই । মই এজন সাধাৰণ চাকৰিজীবি । মোৰ বয়স প্ৰায় ৬১ বছৰ । চাৰ্টিফিকেটৰ বয়স মতে চাকৰিকাল আৰু এবছৰ বাকী আছে । মোৰ পৰিয়ালত ৪ জন আমি । ডাঙৰ ল’ৰা জালুকবাৰীৰ পৰা ইঞ্জিনিয়াৰ পাছ কৰি গুৱাহাটীত চাকৰি কৰে । প্ৰাইভেট কোম্পানী এটাত । সৰুটো বি এ পাছ কৰি ৰাতিপুৱা ওলাই যায় আৰু আবেলি আহে , কেতিয়াবা মই শোৱাৰ পিছতো আহে । পাৰ্টী কৰে । মাকে ঠিকাদাৰ বুলি কোৱাও শুনো কেতিয়াবা । অ’ ইহঁতৰ মাক মোটকৈ ৭-৮ বছৰ সৰু হ’ব । বিয়াৰ আগতে পি ইউ পাছ কৰি ভেন্সাৰ এখনত কাম কৰিছিল । বিয়াৰ পিছত বাদ দিলে । কেতিয়াবা কোনোবাই কোৱা শুনো যে স্কুলখন যোৱাবছৰ চৰকাৰে লৈছে ।
মোৰ ভাই এজন । নুমলিগড়ত থাকে । অইলত কাম কৰে । তাৰেই ছোৱালী বিয়া পাতিছে । এতিয়া সি বাংগালোৰট ফ্লেট এটা কিনিছে । সিহঁতৰো এজনেই সন্তান । ছোৱালীজনী বাংগালোৰত থাকে । যোৱাবছৰ কইনাপক্ষৰ হৈ পুনে গৈছিলো । মহাৰাষ্ট্ৰৰ ল’ৰা ।
ঘৰ বুলিবলৈ দেউতাৰ দিনৰে এটা ঘৰ । ৰাস্তাৰ উচ্চতাই মোৰ ঘৰৰ বাৰাণ্ডা পাইছে । যোৱাবছৰৰ আগৰ বছৰ মোৰ ঘৰৰ সন্মুখৰ খালী থকা ঠাইখিনিত নতুন মানুহ এজনে বিল্ডিং এটা আৰম্ভ কৰিছিল । এইখিনি ঠাইত আমাৰ ল’ৰাহতে স্কুলত থাকোতে ক্ৰিকেট খেলিছিল । মোৰ মনত আছে মই চাকৰি পোৱা প্ৰথম খৱৰটো হৰিকাইক ইয়াতেই ধান কাটি থাকোতে দিছিলো । কিন্তু যোৱা ৫- ৬ বছৰৰ পৰা ইয়াত খেলা ধুলা নহয় । কাৰণ আজিৰ ল’ৰা ছোৱালীখিনি আবেলি সময়ত টিউচনত যায় আৰু বাকীখিনি সময় মোবাইলত বিশ্বৰ খবৰ লয় আৰু শব্দহীন ভিডিঅ’ চায়। ভালেই কাৰণ কাকো অসুবিধা নিদিয়ে । ক্ৰিকেটৰ ব’ল পৰি আইনা ভঙাৰ সমস্যা নাই । তেতিয়াৰ পৰাই ঠাইখিনি ওচৰ চুবুৰিয়াই ডাষ্টবিন হিচাপেই ব্যৱহাৰ কৰিছিল । একো অসুবিধাই নাই ডাষ্টবিন গুছি বিল্ডিং হৈছে । মাত্ৰ গেটখন ৰাষ্টাৰ পৰা বহু ওপৰত হোৱা হেতুকে গাড়ী মটৰ উঠাবৰ বাবে দলং এখন দিছে । দলংখন ৰাষ্টাৰ আধাৰ পৰা আৰম্ভ হয় । অলপ অসুবিধা হৈছে খোজ কঢ়া ৰাইজৰ কিন্তু বাইক কেইখনৰ স্পীডটো কিন্তু অলপ কমিছে । সব থিকেই আছে , একো অসুবিধা নাই ।
যোৱা আহাৰত মোৰ ঘৰৰ কোঠাৰ ভিতৰত কেইবাদিনো বৰষুনৰ পানী সোমাইছিল । সমুখৰ বাৰাণ্ডাখন অলপ ওখ কৰিলোঁ আৰু ডাঙৰ ল’ৰাই এল আইচি গৃহ ঋণ বিভাগৰ পৰা পোৱা টকা কেইটাৰে চাৰিটা ৰুমৰ ঘৰ এটা আৰম্ভ কৰিলোঁ । শিল, বালি , ইটা, লোহা সকলো সৰু ল’ৰাৰ চিনাকী দোকানত বন্দবস্ত কৰা হ’ল । মিস্ত্ৰী সিহঁতৰ শ্ৰমিক সংগঠনৰে মানুহ । কাম আৰম্ভ হ’ল । প্ৰথম সপ্তাহত পুৰাদমে কাম চলাৰ পিছত মিস্ত্ৰীৰ দেখা দেখি নোহোৱা হ’ল । সৰু ল’ৰাও পাৰ্টীৰ বৈঠকত ব্যস্ত । আজি চাকৰিৰ পৰা চুটিলৈ মিস্ত্ৰী বিচাৰি গ’লো । মোৰ অফিচৰ লগৰ এজনৰ ঘৰত পকাৰ কাম চলি থকা কথা মই শুনিছিলো । ভবা মতেই কাম । পুৱাই ঘৰ ওলালো । মিস্ত্ৰীৰ চৰ্দাৰক লগ কৰিলোঁ । ধুবুৰিৰ পিনৰ মিস্ত্ৰীবিলাক । মই কথাখিনি কোৱাৰ পিছত চৰ্দাৰজনে ক’লে __
” চাৰ হৈ যাব আপোনাৰ কাম । কালিৰ পৰাই আমাৰ মানুহে কাম কৰিব । একো টেনসন নাই , পকাৰ কামৰ পৰা আৰম্ভ কৰি কাঁঠ , লাইট , পানী সব আমি কৰি দিম । ”
আজি ৰবিবাৰ । ঘৰতে মিস্ত্ৰীৰ লগত লাগি আছো । পৰিবাৰৰ মোমায়েকৰ বন্ধুৰ ল’ৰাজন আমাৰ ঘৰৰ চোতালত ।
” কি অনন্ত , ভালে আছা ? “
” আছো ভিনদেউ , একৰকম”
” পিছে ইমান পুৱাই আহিলাযে”
” অ’ ভিনদেউ , আপোনাৰ প’লিছিৰ প্ৰিমিয়ামটো দিব লগা হৈছে ।”
“এৰা পাহৰিছিলো , ৬৫০০ নাছিল জানো !”
” হয়, ৬৫০০ য়েই আছিল । কিন্তু এইবাৰ জিএছটিৰ কাৰণে অলপ বেছি দিব লাগিব ।”
” কিমান বেছি হ’ব ?”
” ২০০ মান বেছিকে দিয়ক , যদি কমতে হৈ যায় ঘুৰাই দিম আপোনাক আৰু এটা কথা ভিনদেউ আজিকালি মোবাইলত মেছেজ আহে প্ৰিমিয়াম দিয়াৰ লগে লগে ।”
“মেচেজ ! মোৰ দেখোন চিলিণ্ডেৰাৰ মেছেজ দুবাৰমান আহি এতিয়া নহাই হ’ল । ”
পাকঘৰৰ পৰা পৰিবাৰে মাত লগালে __
“ঔৱা আপুনি গ’মেই নাপায় , আজিকালি গেছৰ পইছা নুসুমাই । আপুনি চাকৰি কৰে কাৰণে চাবচিডি নেপায় । “
তিনিমাহ গ’ল । ঘৰৰ কাম বাকী আছে বুলি ক’বলৈ গ’লে ৰং আৰু লাইটৰ কামখিনি । ৰং কৰি থকা ল’ৰাকেইজন গোৱালপাৰাৰ পিনৰ । বেচ কামিলা ল’ৰা । অহা দুদিনমান কামত নাহে বুলি কৈছে । এন আৰ চিত কিবা লেঠা লাগিছে । ৭১, ৫১ বুজি নেপায় । কিন্তু সিহঁতে কোৱামতে ক্লাচ নাইনত থাকোতে প্ৰথম ভোট দিছিল ।
“খুড়া , অলপ কেৰাচিন দিবচোন ।” ৰং কৰা ল’ৰা এজনে মাত দিলে ।
“হেৰা কেৰাচিনৰ বটলটো ক’ত থৈছা ”
পৰিবাৰে টিভিত চিৰিয়েল চাই আছিল ।
” কেৰাচিন ! দোকানীয়ে দিয়া বন্ধ কৰিছে । কেৰাচিন অকল বিপিএলৰ কাৰণেহে । বাথৰুমত ৰামদেবৰ বগা বটল এটা আছে সেইটোৰে কৰক যি কৰে ।”
প্ৰায় খংতেই ক’লে ।
কেইদিন মান কাম বন্ধ আছে । অলপ জিৰণী পাইছো ।
দিনৰ তেতিয়া ১ বাজি গৈছিল ।
“দেউতা তুমি ক’ত আছা ” ডাঙৰ ল’ৰাই ফোনত ক’লে ।
” অফিচত , কি হ’ল তোৰ মাতটো সৰুকৈ আহিছে যে , কিবা অসুখ নেকি ?”
” দেউতা মোৰ চাকৰি গ’ল ।”
বিনামেঘে বজ্ৰপাত পৰিল । তথাপি নিজকে নিয়ন্ত্ৰণ কৰিলোঁ ।
” গ’ল মানে !”
“দেউতা জিঅ’ “
” জিঅ” মানে , কালি চোন সৰুৱে মায়েৰাক কিবা এটা জিঅ’ মোবাইল এটা কিনি দিছিলহে মাত্ৰ ”
সি ক’লে _” হয় এইয়াচেল বন্ধ হৈ গ’ল ।”
“একো চিন্তা নকৰিবি , তই কাইলৈ ঘৰলৈ আহ , সব ঠিক হৈ যাব ”
” দেউতা মই আজিয়েই যাম ট্ৰেইনত । কাইলৈ অসম বন্ধ নাগৰিকত্ব বিধেয়কৰ । বাইকখন ইয়াতেই থৈ যাম, পেট্ৰ’লৰ দামো বহুত বাঢ়িছে ।”
অলপ পিছতে মই সৰু ল’ৰাক ফোন কৰিলোঁ ।
” সৰু অহাকালি কিহৰ বন্ধ অ’ ” মই সুধিলো ।
” দেউতা সেই কৃষক পাৰ্টীটোৱে বন্ধ দিছে । কাইলৈ মোডী আহিব , এছিয়াৰ আটাতকৈ দীঘল দলংখন উদ্দোধন কৰিবলৈ ।”
” হয় নেকি ! “
” তুমি ওলাবা । আমাৰ বুথৰ পৰা বাছ এখনো যাব ” সি ক’লে ।
” নহব দে , কাইলৈ মোৰ অফিচ আছে । মই মোডীৰ সভালৈ নেযাওঁ । “
‘ৰাজনীতি অসম’ ই-আলোচনী খন সম্পূৰ্ণকৈ পঢ়াৰ বাবে ইয়াত ক্লিক কৰক www.rajnitiaxom.com
