• প্ৰিয়াংকু নাৰায়ন বৰুৱা

অসমত ঔদ্যোগীকৰণৰ এক নৱ দুৱাৰ মুকলি কৰি টাটা গ্ৰুপে ২৭০০০ কোটি টকাৰ বৃহৎ বিনিয়োগেৰে মৰিগাওঁত ছেমিকণ্ডাক্টৰ উদ্যোগ গঢ়াৰ সিদ্ধান্ত লৈছে। এই উদ্যোগে সমগ্ৰ বিশ্বত অসমক এক সুকীয়া পৰিচয় প্ৰদান কৰিব। দেশ তথা ৰাজ্যখনৰ অৰ্থনৈতিক পৰিকাঠামো সবল কৰাৰ ক্ষেত্ৰটো এই প্ৰকল্পই অনন্য মাত্ৰা প্ৰদান কৰিব বুলি আশা কৰা হৈছে। দেশৰ প্ৰখ্যাত উদ্যোগপতি ৰতন টাটাই কৈছে যে অসমত আধাৰশিলা স্থাপন হোৱা অৰ্ধপৰিবাহী (ছেমিকণ্ডাক্টৰ) উদ্যোগে ৰাজ্যখনক বিশ্বৰ মানচিত্ৰত স্থান দিব। প্ৰধানমন্ত্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে অসমৰ জাগীৰোডত ২৭ হাজাৰ কোটি টকা বিনিয়োগেৰে স্থাপন হ’বলগীয়া প্ৰকল্পটোৰ আধাৰশিলা স্থাপন কৰিছে।

ভাৰতৰ প্ৰধানমন্ত্ৰীগৰাকীয়ে সদায়েই এক্ট ইষ্ট নীতিৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰি আহিছে আৰু এই ইউনিটটো নিৰ্মাণৰ কাম আৰম্ভ হোৱাৰ লগে-লগে আজি অসমত এক অতিশয় গুৰুত্বপূৰ্ণ মাইলৰ খুঁটি স্থাপন হয়।এই প্ৰকল্পটোত ২০২৪ৰ ২৯ ফেব্ৰুৱাৰীত কেন্দ্ৰীয় কেবিনেটে অনুমোদন জনাইছিল।
অৰ্ধপৰিবাহী উদ্যোগটো এক ভিত্তিগত উদ্যোগ। ইয়াৰ জৰিয়তে ভিন্ন আপষ্ট্ৰিম আৰু ডাউনষ্ট্ৰিম উদ্যোগত কৰ্মসংস্থাপনৰ সুযোগ সৃষ্টি হ’ব।
এই ইউনিটৰ প্ৰস্তাৱিত ক্ষমতা প্ৰতিদিনে ৪.৮৩ কোটি অৰ্ধপৰিবাহী চিপ উৎপাদন। এই ইউনিটটোৱেই হ’ব ৱায়াৰ বণ্ড, ফ্লিপ চিপ আৰু আই-এছআইপি (ইন্টিগ্ৰেটেড চিষ্টেম ইন পেকেজ) প্ৰযুক্তিকে প্ৰমুখ্য কৰি থলুৱা উন্নত অৰ্ধপৰিবাহী পেকেজিং প্ৰযুক্তিৰ বিকাশৰ স্থান আৰু এই প্ৰকল্পটোত প্ৰয়োগ হ’বলগীয়া এই তিনিওটা প্ৰধান প্ৰযুক্তি ভাৰততে বিকশিত কৰা হৈছে। এই প্ৰযুক্তিসমূহ মূল এপ্লিকেচন যেনেঃ অট’ম’টিভ (বিশেষকৈ বৈদ্যুতিক বাহন), যোগাযোগ, নেটৱৰ্ক আন্তঃগাঁথনি আৰু আন-আনসমূহৰ বাবে অত্যন্ত গুৰুত্বপূৰ্ণ।

এসময়ত পশ্চিমবংগৰ পৰা কাৰ্যতঃ নিজৰ উদ্যোগ বন্ধ কৰি আতৰি যাবলৈ বাধ্য হোৱা টাটা গোষ্ঠীয়ে পুনৰ অসমত বিনিয়োগ কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহিছে৷এয়া অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় য’ত নেকি অৰ্থনৈতিক বিকাশত ৰাজ্যৰ সামগ্ৰিক বিকাশৰ সম্ভাৱনাও লক্ষণীয়।

পশ্চিমবংগৰ দাতিকাষৰীয়া ৰাজ্য অসমৰ প্ৰতি টাটা গোষ্ঠীৰ এই আকৰ্ষণে ইতিমধ্যে দেশৰ উদ্যোগিক জগতত আলোড়নৰ সৃষ্টি কৰিছে৷

কেইবছৰমান আগতে দেশৰ অন্যতম বৃহৎ উদ্যোগপতি ৰতন টাটাৰ হেনো এটা সপোন আছিল। সেই সপোনটো আছিল থলুৱা ছেমিকণ্ডাক্টৰ চিপৰ। যাতে চীনৰ পৰা ভাৰতকে ধৰি বিশ্বৰ আন দেশ নিৰ্ভৰশীলতা হ্ৰাস হয়।সম্ভৱত: এতিয়া সেই সপোন সোনকালেই পূৰণ হোৱা দেখা যাব। ইতিমধ্যে অসমৰ ভিতৰত দেশৰ ছেমিকণ্ডাক্টৰ প্ৰকল্পৰ নিৰ্মাণ কাৰ্য আৰম্ভ হৈছে। প্ৰায় ২৭ হাজাৰ কোটি টকা ব্যয়ৰে নিৰ্মাণ হৈ থকা এই প্ৰকল্পটোত প্ৰায় পচিশ হাজাৰ লোকে প্ৰত্যক্ষ বা পৰোক্ষভাৱে চাকৰি পাব বুলি আশা কৰা হৈছে। আনহাতে দেশত দৈনিক কোটি কোটি ছেমিকণ্ডাক্টৰ চিপ উৎপাদন কৰা হ’ব। ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে যে ভাৰতৰ নিৰ্ভৰশীলতা চীন আৰু বিশ্বৰ নিৰ্বাচিত দেশসমূহৰ পৰা সমাপ্ত হ’ব যাৰ অৰ্ধপৰিবাহী চিপ নিৰ্মাণত একচেটিয়া অধিকাৰ আছে। ইয়াৰ লগে লগে কেইবছৰমানৰ ভিতৰত ভাৰতক ছেমিকণ্ডাক্টৰ ৰপ্তানিকৰ্তা হোৱাৰ পথত দেখা যাব।অসমত নিৰ্মাণ হ’বলগীয়া এই প্ৰকল্পটোৱে কেৱল দেশত চিপছৰ অভাৱ পূৰণ নকৰে, লগতে দেশৰ চাকৰিৰ সমস্যাসমাধানৰ চেষ্টাও কৰিব। যিটো বৰ্তমান সময়ত দেশৰ যুৱসকলৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।
১৫ হাজাৰতকৈও অধিক পোনপটীয়া চাকৰি সৃষ্টি হ’ব আৰু পৰোক্ষভাৱে ১২ হাজাৰৰো অধিক চাকৰি সৃষ্টি হ’ব। ২০২৫ চনৰ ভিতৰত এই প্ৰকল্পটোৰ নিৰ্মাণ সম্পূৰ্ণ হ’ব আৰু ইয়াৰ কাৰ্যকলাপও আৰম্ভ কৰাৰ লক্ষ্য নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছে।

অসমৰ মুখ্যমন্ত্ৰী ড: হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মাই এয়া অসমৰ সোণালী দিন বুলি অভিহিত কৰি কৈছে যে-“ধৰ্ণা-আন্দোলন জৰ্জৰ সময়ৰ পৰা বৃহৎ বিনিয়োগৰ প্ৰাণকেন্দ্ৰলৈ আজি অসমে সম্ভাৱনাৰ বহু দুৱাৰ মুকলি কৰিছে৷”ইয়াৰ পাছত এই প্ৰকল্পত খিলঞ্জীয়া নিযুক্তি সন্দৰ্ভত তেওঁ উল্লেখ কৰিছে এইদৰে-“টাটা ছেমিকণ্ডাক্টৰৰ কথা প্ৰথম ওলাওঁতে অসমৰ বহু মানুহে আমাৰ খিলঞ্জীয়া যুৱক-যুৱতীয়ে নিযুক্তি পাবনে নাই, তাক লৈ সন্দিহান হৈছিল৷ কিন্তু টাটা ইলেক্ট্ৰনিকছৰ সদিচ্ছাৰ ফলত ১০০০ যুৱতীক অসমৰ বাহিৰত প্ৰশিক্ষণ দি থকা হৈছে যাতে আমাৰ ইয়াত এই প্ৰকল্প আৰম্ভ হোৱাৰ লগে লগে তেওঁলোকে প্ৰথম কৰ্মচাৰী হিচাপে নিযুক্তি লাভ কৰে৷”

ইয়াৰ বিপৰীতে কংগ্ৰেছ দল তথা কংগ্ৰেছৰ নেতাসকল যে সদায় অসম বিৰোধী সেয়া তেওঁলোকে ভিন্ন সময়ত তেওঁলোকৰ কৰ্ম তথা মন্তব্যৰ জৰিয়তে প্ৰমাণ দি আহিছে।
কংগ্ৰেছৰ ৰাষ্ট্ৰীয় সভাপতি মল্লিকাৰ্জুন খৰ্গেৰ পুত্ৰ প্ৰিয়ংক খৰ্গে অসমত নিৰ্মাণ হৈ থকা চেমিকণ্ডাক্টৰৰ বিৰোধিতা কৰি অসমত দক্ষতা, গৱেষণা আৰু বৈজ্ঞানিক পৰিবেশৰ অভাৱ আছে বুলি কৈ অসমত এই বৃহৎ উদ্যোগ হ’ব নালাগে বুলি কৰা চূড়ান্ত অসমবিৰোধী মন্তব্য অত্যন্ত দূৰ্ভাগ্যজনক।

কংগ্ৰেছৰ সৰ্বভাৰতীয় সভাপতি মল্লিকাৰ্জুন খৰ্গেৰ পুত্ৰ তথা কৰ্ণাটকৰ মন্ত্ৰী প্ৰিয়ংক খৰ্গে অসম আৰু অসমীয়াৰ সামৰ্থক যি তুচ্ছ তাচ্ছিল্য কৰিলে, অসমৰ যুৱক-যুৱতীৰ কোনো সামৰ্থ নাই, প্ৰতিভা নাই, গৱেষণা নাই বুলি যি ঠাট্টা কৰিলে তাৰ বিৰোধিতা কৰিবলৈ অসম কংগ্ৰেছৰ নেতাসকলে তুষ্টিকৰণৰ স্বভাৱ এৰি আই অসমী তথা অসমৰ যুৱ প্ৰজন্মৰ হকে মাত দিবলৈ সাহস নহ’ল। কাৰণ কংগ্ৰেছৰ হাইকমাণ্ডক নিৰাশ কৰাৰ নুন্যতম সাহসকণো বৰ্তমান অসম কংগ্ৰেছৰ নাই। এইগৰাকী কংগ্ৰেছৰ সৰ্বভাৰতীয় সভাপতি মল্লিকাৰ্জুন খৰ্গেই সুধাকন্ঠ ড: ভূপেন হাজৰিকাক ভাৰতৰত্ন প্ৰদানৰ ক্ষেত্ৰতো প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিছিল।

আনহাতে সম্প্ৰতি আমাৰ দেশৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে আৰম্ভণিৰ পৰাই “এক্ট ইষ্ট”নীতিৰে অসম তথা উত্তৰ-পূবৰ উন্নয়ণৰ দিশত যথেষ্ট প্ৰয়াস অব্যাহত ৰাখিছে। বিপৰীতে অসমৰ প্ৰতি সদায়েই আবেগ শূণ্য কংগ্ৰেছ।দুটা মান পুৰণি কথাৰ আত ধৰি চালে কংগ্ৰেছৰ অসমৰ প্ৰতি ধাৰণা সম্পৰ্কে অনুমান কৰিব পাৰি।

অসম আন্দোলনৰ ভৰপক সময় তেতিয়া।১৯৮০ চনৰ ৬ ডিচেম্বৰত তেওঁ অসমৰ মুখ্যমন্ত্ৰীৰূপে শপত গ্ৰহণ কৰে আনোৱাৰা টাইমূৰে।কঠোৰ হাতেৰে অসম আন্দোলন দমন কৰিব বিচৰা টাইমূৰ চৰকাৰক অসমৰ বিদেশী অনুপ্ৰৱেশৰ সমস্যাটোৰ প্ৰতি উদাসীন দেখা গৈছিল।

চৈয়দা আনোৱাৰা টাইমূৰে দায়িত্ব লোৱাৰ সময়ত, অসমত বিদেশী বহিষ্কৰণ আন্দোলন চলি আছিল। অসমত অবৈধভাৱে অনুপ্ৰৱেশ কৰি, অসমৰ মাটিত স্থায়ীভাৱে বসবাস কৰিবলৈ লোৱা হাজাৰ হাজাৰ বাংলাদেশী লোকক অসমৰ মাটিৰ পৰা বহিষ্কৰণ কৰাৰ দাবীত সদৌ অসম ছাত্ৰ সন্থা আৰু গণ সংগ্ৰাম পৰিষদে অসমত তীব্ৰ এক আন্দোলন গঢ়ি উঠিছিল। অসমত এই আন্দোলন এক জাতীয় আন্দোলন ৰূপে গঢ়ি উঠিছিল। টাইমূৰ চৰকাৰে এই সমস্যাটো আলোচনাৰ মাজেৰে সমাধান নকৰি কঠোৰ স্থিতি গ্ৰহণ কৰিছিল। তেওঁ পুলিচৰ হাতত অধিক ক্ষমতা প্ৰদান কৰি, এই আন্দোলন চি. আৰ. পি.ৰ হতুৱাই মষিমূৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। সেই সময়ত অসমৰ বাতৰি কাকত সমূহে অসম আন্দোলনক পূৰ্ণ সমৰ্থন আগবঢ়াইছিল। সেয়ে টাইমূৰ চৰকাৰে অসমৰ বাতৰি কাকত আৰু আলোচনীসমূহত চেন্সৰ আদেশ জাৰী কৰে। বিশেষকৈ দৈনিক অসম, অগ্ৰদূত, জনমভূমি আদি কাকতৰ ওপৰত চৰকাৰে চোকা নজৰ ৰাখিছিল।

অসম চুক্তিৰ পৰৱৰ্তী সময়ত বিগত ৩৯বছৰে বহু কচৰৎ হ’ল-বহু কথাৰ মহলা বাঢ়িল-ৰাইজে দেখিলে কেবাখনো চৰকাৰৰ এই সংবেদনশীল বিষয়টোক লৈ তথাকথিত নাটৰ আখৰা। আনফালে অসমত অবাধ হাৰত অনুপ্ৰৱেশৰ সমস্যা চলিয়েই থাকিল। অৱশেষত যেন অসমৰ ৰাইজে আজি সামান্য উশাহ ল’বলৈ সক্ষম হৈছে।হয়তো সেউজ সম্ভাৱনাৰ সূৰ্যোদয়ী প্ৰভাতৰ এছাটি কিৰণ জিলিকিছে।
অসম চুক্তিৰ ছয় নং দফা সম্পৰ্কত বিৰোধৰ বাবেই বিৰোধীৰ বিৰোধিতা কিয়?

ৰাজনৈতিক সান্দহ খোৱা বালি তল যোৱাৰ ভয়ত ছটফটনি কিয়!অসমৰ দীৰ্ঘদিনীয়া সমস্যাসমূহ সমাধানৰ দিশত চূড়ান্ত ব্যৰ্থ সকলে বাৰে বাৰে প্ৰতিবন্ধক ৰূপে থিয় দিয়ে কিয়!লোকৰ পিঠাৰে বিহু পতাৰ সিদ্ধহস্ত কংগ্ৰেছ দলে ৰাজনৈতিক শিখণ্ডীৰূপে ব্যৱহাৰ কৰিছে অজিৎ কুমাৰ ভূঞা আৰু লুৰিণজ্যোতি গগৈক।সৰ্বস্তৰৰ সাধাৰণ ৰাইজে ক’বলৈ আৰম্ভ কৰিছে।কিয় কংগ্ৰেছে অসম চুক্তিৰ ছয় নং দফা ৰূপায়ণৰ বিষয়টোক লৈও বিতৰ্ক সৃষ্টিৰ অহৰহ প্ৰয়াস কৰিছে?

উল্লেখযোগ্য যে,বিজেপি চৰকাৰৰ শাসনত বড়ো শান্তি চুক্তি হ’ল।আলফাৰ সৈতে শান্তি চুক্তি হ’ল।অসমৰ ভূমি বেদখলমুক্ত কৰাৰ চেষ্টা কৰিছে(এই বিষয়ে বিপ্লৱ শৰ্মাৰ আয়োগৰ প্ৰতিবেদনটো উল্লেখ আছে)
ইয়াৰ বিপৰীতে সকলো ইতিবাচক ক্ষেত্ৰতে ৰাজ্যৰ বিৰোধী দল সমূহে বিৰোধৰ বাবেই বিৰোধিতা কৰি আহিছে।কিয়!!দশক দশক জোৰা স্থবিৰতা অতিক্ৰমি আৰম্ভ হোৱা জাতিৰ স্বাৰ্থ জড়িত বিষয়ত বিধি পথালি দিছে কোনে! ষড়যন্ত্ৰ কাৰ?

অসমত আনোৱাৰা টাইমূৰে ৰুই যোৱা গছপুলিটো আজি গোজেই গজালি মেলি বটবৃক্ষৰ ৰূপ লৈ খিলঞ্জীয়াৰ মূৰৰ কামোৰণি হৈ পৰিছে। নেহেৰু-লিয়াকৎ চুক্তিৰো কুফল ভুগিছে ভাৰতীয়ই।”The Immigrants[Expulsion From Assam,1950]act—-এইখন ভালুকৰ সাঙী হৈ পৰিছিল কাৰ শাসনকালত!এই দিশবোৰ মাত্ৰ কেইটামান উদাহৰণহে।এনে বহু পটভূমি আছে যিবোৰ বিশ্লেষণ কৰিলে দেখা যাব যে চাচা নেহেৰুৱে দেখাই দিয়া সেই পথটো-“Good Bye Assam,My heart Goes to You”বুলি ক’বলৈ সদায়েই প্ৰস্তুত কংগ্ৰেছ।

কংগ্ৰেছ দলৰ কেন্দ্ৰীয় নেতৃত্বৰ অসমৰ স্বাভিমানৰ প্ৰতি উদাসীনতা বহু পুৰণি।আমাৰ মত পাৰ্থক্য থাকিলেও এটা কথা ঠিক আনকি সততে বিজেপি বিৰোধী স্থিতিত থকা ৰাজ্যৰ অগ্ৰজ বুদ্ধিজীৱী ড: হীৰেণ গোহাঁই চাৰেও এই সত্য সমৰ্থন কৰি কৈছে যে- অসমৰ বাহিৰৰ পৰা প্ৰাৰ্থী আনি ৰাজ্যখনৰ প্ৰতিনিধি কৰাটো তেওঁলোকৰ বাবে নতুন কথা নহয়।এইটো বহুদিনৰ পৰাই কংগ্ৰেছে কৰি আহিছে।
ড: মনমোহন সিঙৰ কথা নকলোৱেই যেনিবা সঞ্জয় সিং আদিৰ দৰে ব্যক্তি কংগ্ৰেছৰ টিকটত ৰাজ্যসভাৰ সাংসদ হৈছিল।সেই সকলে অসমৰ কাৰণে কাৰ্যকালত কি কৰিছিল।এক শতাংশ খতিয়ান আছেনে ??সেইকাৰণেই অসমত ছেমিকণ্ডাক্টৰ প্ৰাসংগিক নহয় বুলি কংগ্ৰেছী নেতাৰ ধাৰণা।এয়াও একপ্ৰকাৰ স্বাভাৱিক কাৰণ তেওঁলোকৰ অসমৰ প্ৰতি কোনো আবেগ নাই।

গৌৰৱ গগৈৰ মাজত কিছু স্বাভিমান আছে বুলি আমি ভাবিছিলো লগতে কিছু বুদ্ধিমত্তাও-সম্ভৱত সেয়া ভুল প্ৰমাণিত হ’বলৈ গৈ আছে…
কাৰণ অসমৰ স্বাৰ্থত মাত মাতিব পৰা গোপীনাথ বৰদলৈ বা হেম বৰুৱাৰ দৃষ্টিভংগী তেওৰ নাই সেয়া দৃষ্টিগোচৰ হৈছে।
বিপৰীতে যোৰহাটৰ-মাজুলী সংলগ্ন ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ ওপৰৰ নিৰ্মীয়মান দলংখন ডিচেম্বৰ-২০২৫ৰ ভিতৰত শেষ হ’বই লাগিব-স্থবিৰতা কিয় বুলি বিভাগীয় কেন্দ্ৰীয় মন্ত্ৰী তথা দেশৰ শক্তিশালী বিজেপি নেতা নীতিন গাডকাৰীক প্ৰশ্ন কৰাৰ সাহস ৰখা অসমৰ মুখ্যমন্ত্ৰী ড: হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মাৰ দৃষ্টিভংগী সাহসিক বুলি অসমবাসীয়ে অনুভৱ কৰিছে।

কংগ্ৰেছ সভাপতি মল্লিকাৰ্জুন খৰ্গেৰ পুত্ৰ প্ৰিয়াংক খৰ্গেৰ অসমত ২৭০০০কৌটি টকীয়া ছেমিকণ্ডাক্টৰ প্ৰজেক্টৰ বিৰোধিতা কৰাৰ পিছত সুৰত সুৰ মিলাই কৰ্ণাটকতহে ছেমিকণ্ডাক্টৰ প্ৰজেক্টৰ দৰকাৰ বুলি কোৱা গৌৰৱ গগৈ ডাঙৰীয়াৰ অদ্ভূত যুক্তি অসমৰ ল’ৰা কৰ্ণাটকত পঢ়িবলৈ যায়!! আমাৰ কথা-অসমৰ ল’ৰা কৰ্ণাটকত পঢ়িবলৈও যায়-চাকৰি কৰিবলৈও যায় সেইবুলি ৩০হাজাৰ নিয়োগৰ সম্ভাৱনা আৰু সৰ্বাধিক বিনিয়োগৰ প্ৰকল্পটো অসমত স্থাপন হোৱা অনুচিত বুলি প্ৰিয়াংক খাৰ্গেৰ দৰে গৌৰৱ গগৈয়ে ও ভাবে নেকি?

গৌৰৱ গগৈ ডাঙৰীয়াই সাংবাদিকে প্ৰশ্ন সোধাত কৈছে যে- প্ৰিয়াংক খাৰ্গেই অসমত ছেমি কণ্ডাক্টৰ হ’ব নালাগে কোৱা নাই কিন্তু সংলগ্ন X হেণ্ডেলৰ এই কথাখিনি ৰাইজে কি বুজিব-

“প্ৰিয়াংক খাৰ্গেই X হেণ্ডেলত উল্লেখ কৰে,“পাঁচটা ছেমিকন মেনুফেকচাৰিং ইউনিট, তাৰে চাৰিটা গুজৰাটত আৰু এটা অসমত, কিন্তু তাত তেওঁলোকৰ দক্ষতাৰ ইক’চিষ্টেম নাই । তাত তেওঁলোকৰ গৱেষণাৰ পৰিৱেশ তন্ত্ৰ নাই । তেঁওলোকৰ স্ফুটনৰ পৰিৱেশ তন্ত্ৰ নাই। তেওঁলোকৰ উদ্ভাৱনৰ পৰিৱেশ তন্ত্ৰৰ ব্যৱস্থা নাই… ৭০% চিপ ডিজাইনিং প্ৰতিভা কৰ্ণাটকত থকা অৱস্থাত, চৰকাৰে ৰাজনৈতিক প্ৰভাৱ ব্যৱহাৰ কৰি কিয় আন এখন ৰাজ্যলৈ ঠেলি দিব বিচাৰে সেয়া মই বুজি নাপাওঁ। সেয়া অন্যায় ।”

আনহাতে গৌৰৱ গগৈ ডাঙৰীয়াই কৰ্ণাটকৰ হ’ব লাগে যে ক’লে, অসমত ছেমিকণ্ডাক্টৰ প্ৰকল্পটোলৈ শুভেচ্ছা জনাই এষাৰো নকয় যে-কাৰণ বিজেপিৰ দ্বাৰা এই মহৎ কাম হ’ল বাবে ক’ব নোৱাৰি -নহয়নে?

গৌৰৱ গগৈয়ে সজোৰে নকয় কিয় ছেমিকণ্ডাক্টৰ অসমৰ প্ৰাপ্য-সেয়ে পাইছে।
Do you have the kind of guts rather staying in “Yes boss”attitude…

শেষত ক’ব পাৰি,কংগ্ৰেছৰ দূৰ্বলতা-হয় হজুৰ মানসিকতা।এয়া ৰাইজে বুজি পাইছে। সম্ভৱতঃ গৌৰৱ গগৈও ব্যতিক্ৰম নহয়।

??প্ৰিয়ংকু নাৰায়ণ বৰুৱা,৮৬৩৮৫৫৪৬৫৩

• ৰাজনীতি অসমৰ প্ৰতিবেদন

ৰাজনীতি অসমৰ ছেপ্তেম্বৰ ২০২৪ৰ অ’পিনিয়ন প’লত আমি প্ৰশ্ন কৰিছিলো _ ২০২৬ চনৰ ‍অসম বিধানসভাৰ নিৰ্বাচনৰ প্ৰধান ইছু কি হ’ব? ‍আমাৰ অ’পিনিয়ন প’লৰ ফলাফল এনেধৰণৰঃ

মিঞা বনাম খিলঞ্জীয়া: ৪১.২%
জাতীয়তাবাদ: ২৩.৫%
উন্নয়ন: ১৭.৬%
দুৰ্নীতি : ১১.৮%
অন্য: ৫.৯%

আমাৰ অ’পিনিয়ন প’লত এটা কথা স্পষ্ট হ’ল যে আগন্তুক বিধানসভা নিৰ্বাচনত ‘মিঞা বনাম খিলঞ্জীয়া’ এটা প্ৰধান ইছু হ’বলৈ গৈ আছে। নিৰ্বাচনলৈ আৰু প্ৰায় ডেৰ বছৰ সময় আছে। বিৰোধীয়ে যদি ইয়াক সলনি কৰিব পাৰে তেন্তে তেওঁলোকৰ বাবে সুবিধাজনক হ’ব।

• ভাস্কৰ দাস

১৯৭১ চনত পাকিস্তানৰ পৰা পৃথক হৈ এখন নতুন স্বাধীন ৰাষ্ট্ৰ বাংলাদেশৰ জন্ম হয়।সেই সময়ত দেশ খনৰ অৰ্থনৈতিক অৱস্থা একেবাৰে শোচনীয় আছিল।দুবেলা দুমুঠি খাই জীয়াই থাকিবলৈ অশেষ কষ্ট কৰিব লগা হৈছিল দেশৰ সাধাৰণ জনসাধাৰণে।ইয়াকে দেখি চট্টগ্ৰাম বিশ্ববিদ্যালয়ৰ কৰ্মৰত অধ্যাপক ইউনুছে নিজৰ চাকৰি এৰি ইয়াৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পোৱাৰ উপায় বিচাৰি সাধাৰণ জনতাৰ মাজত ঘুৰিবলৈ ধৰে।এইদৰে ঘুৰি ফুৰোতে তেওঁ এদিন এগৰাকী মহিলাক দেখা পায়। মহিলা গৰাকীয়ে নিজৰ ভঙা পঁজাটিৰ বাহিৰত বহি বাঁহৰ মেজ বনাই আছিল। বাঁহৰ মেজ খন ইমানেই সুন্দৰ আৰু নিখুঁত আছিল যে ইউনুছে মহিলা গৰাকীৰ ওচৰলৈ গৈ বাঁহৰ মেজ খন কিনিব বিচাৰে । মহিলা গৰাকীৰ ওচৰলৈ গৈ তেওঁ বাঁহৰ মেজ খনৰ‌ দাম কিমান হ’ব সুধিলে। কিন্তু মহিলা গৰাকীয়ে মেজ খন ইউনুছক বিক্ৰী কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰে। আচলতে মহিলা গৰাকীয়ে এজন জমিদাৰ পৰা ৫০০ টকা ঋণ লৈছিল আৰু ঋণ পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰি এইদৰে বাঁহৰ মেজ বনাই দি আহিছিল আৰু জমিদাৰে সেই মেজ বজাৰত বিক্ৰী কৰি লাখ লাখ টকা আয় কৰিছিল।এইদৰে জমিদাৰে ৫০০ টকাৰ বিনিময়ত মহিলা গৰাকীক শোষণ কৰি আহিছিল। ইউনুছে দেশ খনৰ‌ দৰিদ্ৰতাৰ কাৰণ কি যেন বিচাৰি পালে। তেওঁ ইয়াৰ পৰা পৰিত্ৰাণৰ উপায় চিন্তা কৰিবলৈ ধৰিলে।ইউনুছে বুজি পাইছিল যে ঋণ আচলতে ক্ষুদ্ৰ ব্যৱসায়িক হে প্ৰয়োজন। কিন্তু তেওঁ লোকে বেঙ্কৰ পৰা কোনো ঋণ লাভ নকৰে,সেয়েহে তেওঁ নিজেই দৰিদ্ৰ ব্যক্তি সকলক ঋণ দিয়াৰ ব্যবস্থা কৰিব। ইউনুছে গাঁৱে গাঁৱে গৈ আৰ্তজনক জামিন অবিহনে টকা ধাৰলৈ আৰম্ভ কৰিল।লগতে সেই ব্যক্তিজনৰ ব্যৱসায় প্ৰতিষ্ঠা কৰিবলৈ সহায় কৰিবলৈ ধৰিলে।প্ৰথম ঋণ ৪২ গৰাকী মহিলাৰ এটা গোটক দিয়ে।অতি সোনকালে মহিলা সকলে এই ঋণ মাৰিবলৈ সক্ষম হয় আৰু এই দৰে এটা শৃংখলা আৰম্ভ হ’ল, যি পিছলৈ ‘মাইক্ৰো ফাইনেন্স ‘ বা ক্ষুদ্ৰ সঞ্চয় হিচাপে সকলোৰে বাবে পৰিচিত হৈ পৰে। এইদৰে ১৯৮৩ চনত বাংলাদেশত গ্ৰাম্য বেংক আৰম্ভ হয়।কেইবছৰমানৰ ভিতৰতে ইয়াৰ শাখা বাংলাদেশৰ প্ৰতিখন গাঁৱতে মুকলি হ’ল। এতিয়া মানুহৰ ব্যৱসায় আৰম্ভ কৰিবলৈ বিত্তীয় সমস্যা নোহোৱা হ’ল। এই প্ৰক্ৰিয়াই বাংলাদেশৰ দৰিদ্ৰতা দূৰ কৰাত যথেষ্ট সহায় কৰিলে। ইয়াৰ খবৰ আন্তৰ্জাতিক সংবাদ মাধ্যমত প্ৰচাৰ হোৱাৰ লগে লগে আন দেশেও এই আৰ্হি গ্ৰহণ কৰিলে। অতি কম সময়ৰ ভিতৰতে বিশ্বৰ ১০০খনতকৈও অধিক দেশত ক্ষুদ্ৰ ঋণ ব্যৱস্থা আৰম্ভ হ’ল, আনকি আমেৰিকাৰ দৰে উন্নত দেশ সমূহেও ইয়াৰ আৰ্হি গ্ৰহণ কৰিলে।

বন্ধুসকল, ইয়াৰ পিছত অৰ্থাৎ ১৯৯৭ চনত ইউনুছে বাংলাদেশৰ প্ৰথমটো প্ৰিপেইড কোম্পানী গঠন কৰে যাৰ নাম ৰখা হয় গ্ৰামীণ ফোন কোম্পানী। আজি ই বাংলাদেশৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ মোবাইল নেটৱৰ্ক, আৰু বজাৰৰ ৪৮% অংশীদাৰ আছে। ইয়াৰ ৮ কোটিতকৈ অধিক গ্ৰাহক আছে, আৰু ইয়াৰ উপৰিও ই বাংলাদেশৰ সৰ্বাধিক কৰ পৰিশোধ কৰা কোম্পানী।
এইদৰে ইউনুছে সৃষ্টি কৰা দুটা উদ্যোগ – গ্ৰামীণ বেংক আৰু টেলিকম কোম্পানী – অত্যন্ত সফল হ’ল। আগন্তুক ৪০ বছৰত তেওঁ ১ কোটি মানুহক ৪.৩ লাখ কোটিৰ টাকা ঋণ দিলে। মানুহে তেওঁক “দুখীয়াৰ বেংকাৰ” আৰু “দুখীয়াৰ বন্ধু” বুলি ক’বলৈ আৰম্ভ কৰিলে। এই মহান সাফল্যৰ বাবে তেওঁ ২০০৬ চনত নোবেল বঁটাও লাভ কৰে।

মহম্মদ ইউনুছ, আজি বাংলাদেশৰ শাসন ভাৰ সম্ভালি লৈছে। আজিৰ পৰা প্ৰায় ১৭ বছৰ আগত তেওঁ বাংলাদেশৰ শাসন ক্ষমতা ল’বলৈ সুযোগ পাইছিল।সেই সময়ত বাংলাদেশৰ‌ দুই মূখ্য নেতা শ্বেখ হাছিনা আৰু খালেদা জীয়াই কাৰাগাৰত বন্দী হৈ আছিল।বাংলাদেশত সেনাই শাসন চলাইছিল। প্ৰফেছাৰ ইউনুছে উপলব্ধি কৰিলে যে তেওঁ চৰকাৰৰ মুৰব্বী হ’লেও সাধাৰণ জনতাই তেওঁক সমৰ্থন নিদিয়ে।সেয়েহে তেওঁ সেই সুযোগ গ্ৰহণ নকৰিলে।অৱশ্যে এইবাৰ তেওঁক বাংলাদেশৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে নিৰ্বাচিত কৰিছে।সেইসকল ছাত্ৰ, যাৰ বাবেই শ্বেখ হাছিনাক উৎখাত কৰা সম্ভৱ হৈছে।সেইসকল ছাত্ৰ-ছাত্ৰী, যিসকল এতিয়া বাংলাদেশ চৰকাৰৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ হৈ পৰিছে। সেইসকল ছাত্ৰ-ছাত্ৰী, যাৰ বাবে বাংলাদেশৰ প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে কেৱল পদত্যাগ কৰাই নহয় নিজৰ দেশ এৰি আতৰি যাবলৈ বাধ্য হৈছে।

এই সকলো আৰম্ভ হৈছিল
৫ জুনত লোৱা এটা সিদ্ধান্তৰ পৰা। ২০২১ চনত বাংলাদেশৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামীৰ ৭টা সন্তানে উচ্চ ন্যায়ালয়ত আবেদন দাখিল কৰি তেওঁলোকে চৰকাৰী চাকৰিত সংৰক্ষণৰ দাবী জনাইছিল। ৩ বছৰৰ পাছত আদালতে তেওঁলোকৰ বাবে চৰকাৰী চাকৰিৰ ২০ শতাংশ আসন সংৰক্ষণ কৰে বুলি ৰায় দান কৰে। ইয়াৰ ফলত সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ অন্তৰ্গত বাংলাদেশৰ যুৱক- যুৱতীসকল ক্ষুব্ধ হৈ পৰে আৰু ১ জুলাইত স্কুল-কলেজ-বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলে ওলাই আহি ৰাজপথত গণ প্ৰতিবাদ আৰম্ভ কৰে। চৰকাৰে তেওঁলোকক বাধা দিবলৈ বল প্ৰয়োগ কৰিবলগীয়া হয়। ফলত আৰক্ষী আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ মাজত সংঘৰ্ষৰ সূত্ৰপাত হয়, য’ত ছয়জন লোক নিহত হয়।ইয়াৰ পিছত প্ৰধানমন্ত্ৰী শ্বেখ হাছিনাৰ বিৰুদ্ধে বিক্ষোভ ইমানেই বৃহৎ পৰ্যায়ত উপনীত হ’ল যে সেনাইও পৰিস্থিতি চম্ভালিব নোৱাৰা হ’ল, আনকি সান্ধ্য আইনো কামত নাহিল। বিষয়টো নিষ্পত্তি কৰিবলৈ ২১ জুলাইত উচ্চতম ন্যায়ালয়ে সংৰক্ষণ ২০ শতাংশৰ পৰা ৭ শতাংশলৈ হ্ৰাস কৰে। কিন্তু তেতিয়ালৈকে এই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে প্ৰধানমন্ত্ৰী শ্বেখ হাছিনাৰ পদত্যাগ বিচাৰি দাবী উত্থাপন কৰে ।সেয়েহে ৫ আগষ্টত ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলে ঢাকা অভিমুখে দলে দলে পদযাত্ৰা কৰে। প্ৰতিবাদকাৰীয়ে শ্বেখ হাছিনাৰ ঘৰত প্ৰৱেশ কৰি তেওঁৰ সামগ্ৰী লুট কৰে। শ্বেখ হাছিনাই দেশ এৰি ভাৰতলৈ আহিব লগা পৰিস্থিতিৰ উৎপন্ন হয়।সেনা প্ৰধান জেনেৰেল ৱাকাৰ উজ জামানে অন্তৱৰ্তীকালীন চৰকাৰ গঠন কৰিবলৈ ঘোষণা কৰে।কিন্তু এইখিনিতে মনলৈ প্ৰশ্ন আহে, বাংলাদেশক দৰিদ্ৰতাৰ পৰা উলিয়াই অনা প্ৰধানমন্ত্ৰী শ্বেখ হাছিনা কেনেকৈ নিজৰ মানুহৰ দৃষ্টিত ইমান অপ্ৰিয় হৈ পৰিল?বাংলাদেশত সংৰক্ষণ ইমান গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় কিয়? ৰাজাকাৰ কোন, যাৰ তুলনা কৰোঁতে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে ইমান প্ৰতিবাদ কৰিছে, যাৰ বাবে শ্বেখ হাছিনাৰ চৰকাৰ উফৰাই পেলোৱা হ’ল? এই সকলোবোৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰ বাংলাদেশৰ ইতিহাসৰ গভীৰতাত লুকাই আছে, যাক জানিবলৈ আমি ইছলামবাদৰ যমজ চহৰ ৰাৱালপিণ্ডিৰ দিশে যাব লাগিব।

পাকিস্তানৰ ৰাজধানী দিল্লীৰ পৰা প্ৰায় ৭০০ কিলোমিটাৰ নিলগত পাকিস্তানৰ ৰাজধানী ইছলামবাদৰ সমীপত অৱস্থিত ৰাৱালপিণ্ডি চহৰ। একে ধৰণৰ ৰূপৰ বাবে এই দুখন চহৰক টুইন চিটি বুলি কোৱা হয়।কিন্তু অতি কম সংখ্যক লোকেহে গম পায় যে এনে এটা সময় আছিল যেতিয়া এই ৰাৱালপিণ্ডিত ভাৰতৰ মৌৰ্য সম্ৰাট সকলে শাসন কৰিছিল। ভাৰতৰ বিখ্যাত তক্ষশিলা বিশ্ববিদ্যালয়ো ৰজা ভৰতৰ পুত্ৰ তক্ষই নিৰ্মাণ কৰিছিল।অষ্টম শতিকাত, বাপ্পা ৰাৱাল মেৱাৰৰ ৰজা হয়। বাপ্পা ৰাৱাল ৰজা হৈ জানিব পাৰিলে যে আৰবৰ ডকাইতবোৰ মুলতান হৈ পশ্চিম ৰাজস্থানৰ দিশে আগবাঢ়িছে, আৰু তাৰ পৰাই মালৱাতো আক্ৰমণ কৰিব। মহম্মদ বিন কাছিমে মুলতানক ইতিমধ্যে দখল কৰি লৈছিল।এই কথা দেখি বাপ্পা ৰাৱালে আৰবৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিশোধ লবলৈ ওলোটাই আক্ৰমণ কৰি খেদি খেদি মুলতান পালেগৈ।ভয়ত কাছিমে পলাই যায়।কাছিম যাতে পুনৰ ঘূৰি নাহে তাৰ বাবে বাপ্পা ৰাৱালে তক্ষশিলাৰ ওচৰত চেকপোষ্ট নিৰ্মাণ কৰি বাপ্পা ৰাৱালৰ বহু সংখ্যক জোৱান চহৰখনৰ নিৰাপত্তাৰ বাবে মোতায়েন কৰে। বন্ধুসকল এই চহৰখনৰ নাম বাপ্পা ৰাৱালৰ নামেৰে পাছলৈ ৰাৱালপিণ্ডি ৰখা হৈছিল। ৰাৱালপিণ্ডিত ২০০ বছৰ মোগলে, ১০০ বছৰ শিখ সকলৰ দ্বাৰা আৰু তাৰ পিছত ইংৰাজে শাসন কৰিছিল। পিছলৈ এই ৰাৱালপিণ্ডিত টিক্কা খানৰ জন্ম হৈছিল, ১৯১৫ চনত। যাক পাকিস্তানৰ ইতিহাসত “ৰাৱালপিণ্ডিৰ নায়ক” বুলিও কোৱা হয়। কোন এই টিক্কা খান? কাহিনীৰ লগত কি সম্বন্ধ?আহক আলোচনা কৰোঁ।

আৰম্ভণিৰে পৰা টিক্কা খানে সেনাবাহিনীত যোগদান কৰিব বিচাৰিছিল, সেয়েহে তেওঁ ডেৰাডুনৰ ইণ্ডিয়ান মিলিটাৰী একাডেমীত নামভৰ্তি কৰে আৰু তাৰ পিছত মধ্যপ্ৰদেশৰ আৰ্মী কেডেট কলেজত অধ্যয়ন কৰে।ইয়াৰ পিছত ১৯৩৫ চনত তেওঁ ব্ৰিটিছ ভাৰতীয় সেনাবাহিনীত যোগদান কৰে।সেই সময়ত যিহেতু দেশ বিভাজন হোৱা নাছিল,সেয়েহে তেওঁ ডেৰাডুন আৰু মধ্যপ্ৰদেশৰ শ্ৰেষ্ঠ সেনা বিদ্যালয়ত পঢ়ি পাছলৈ ব্ৰিটিছ ভাৰতীয় সেনাবাহিনীত যোগদান কৰিছিল।দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধত তেওঁ বাৰ্মা আৰু ইটালিৰ ফ্ৰণ্টতো যুদ্ধ কৰিছিল যদিও দেশ বিভাজনৰ পিছত ভাৰতৰ সলনি পাকিস্তানক বাছি লৈছিল। ১৯৬২ চনত পাকিস্তান সেনাই তেওঁক মেজৰ জেনেৰেল নিযুক্ত কৰে আৰু তাৰে তিনি বছৰৰ পিছত ভাৰত আৰু পাকিস্তানৰ মাজত যুদ্ধ আৰম্ভ হৈছিল।কোৱা হয় যে সেই সময়ত টিক্কা খান কাটচত পোষ্টিং আছিল , য’ত তেওঁ ভাৰতীয় সেনাবাহিনীক কঠিন প্ৰত্যাহ্বান জনাইছিল যাৰ কাৰণে তেওঁ পাকিস্তানত বিখ্যাত হৈ পৰিছিল। নিউয়ৰ্ক টাইমছৰ দৰে বাতৰি কাকতে তেওঁক প্ৰশংসা কৰি তেওঁৰ ওপৰত বাতৰি প্ৰচাৰ কৰি টিক্কা খানক “ৰাৱালপিণ্ডিৰ নায়ক” বুলি অভিহিত ক’ৰিছিল।কিন্তু কোনেও তেতিয়ালৈকে গম পোৱা নাছিল যে পাকিস্তানৰ এই নায়ক টিক্কা খান এদিন বাংলাদেশৰ কসাই হিচাপে খ্যাতি লাভ কৰিব।১৯৭১ চনত পূব পাকিস্তানত এক বৃহৎ বিদ্ৰোহৰ সুত্ৰপাত হয়। পূব পাকিস্তানৰ জনসাধাৰণে যিকোনো মূল্যৰ বিনিময়ত পশ্চিম পাকিস্তানৰ পৰা পৃথক হৈ নিজৰ সুকীয়া দেশ বাংলাদেশ সৃষ্টি কৰিব বিচাৰিছিল, সেইবাবেই তেওঁলোকে আন্দোলন আৰম্ভ কৰিছিল।এই আন্দোলন মষিমূৰ কৰিবলৈ পাকিস্তানে জেনেৰেল টিক্কা খানক পঠিয়াইছিল। ১৯৭১ চনৰ মাৰ্চ মাহত টিক্কা খান পূৱ পাকিস্তানত উপস্থিত হয়।
টিক্কা খানে ইয়াত প্ৰতিবাদ কৰা স্থানীয় সেনাবাহিনী, যাৰ নাম মুক্তি বাহিনী বুলি জনাজাত,তিনিও ফালৰ পৰা খেদিবলৈ পৰিকল্পনা কৰে। কোৱা হয় যে তেওঁ আল বদৰ, আল শ্বামছ আৰু ৰাজাকাৰ নামৰ তিনিটা ইউনিট গঠন কৰি জামাতৰ ইছলামী নেতা মৌলানা আব্দুল কালামক ৰাজাকাৰৰ মুৰব্বী হিচাপে নিযুক্তি কৰে।বন্ধুসকল, ৰাজাকাৰ আৰবী শব্দ, যাৰ অৰ্থ হৈছে ‘স্বেচ্ছাসেৱক’ বা ‘সমৰ্থক’। ইয়াৰে দেশ বিভাজনৰ সময়ত বিহাৰৰ পৰা পূব পাকিস্তানলৈ পলাই যোৱা সেই মুছলমান সকল আছিল।তেওঁলোকে উৰ্দু ভাষা ব্যৱহাৰ কৰিছিল। বাংলাভাষী লোকে যদি পূব পাকিস্তানক বাংলাদেশলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে তেন্তে তেওঁলোকৰ কি হ’ব বুলি তেওঁ লোকে ভয় খাইছিল। এই ভয়ৰ সুযোগ লৈ জেনেৰেল টিক্কা খানে ৰাজাকাৰক নিজৰ ফালে যোগ দিয়ালে।২৫ মাৰ্চত টিক্কা খানে যেতিয়া আৱামী লীগৰ বিৰুদ্ধে প্ৰত্যক্ষ সামৰিক অভিযান “চাৰ্চ লাইট” আৰম্ভ কৰিছিল, তেতিয়া ৰাজাকাৰেও বাঙালী হত্যাকাণ্ড আৰম্ভ কৰিছিল। আৰম্ভণিতে মাত্ৰ ৯৬ জন ৰাজাকাৰ আছিল যদিও অতি সোনকালেই ৰাজাকাৰৰ সংখ্যা ৫০০ লৈ বৃদ্ধি পালে। এই ৰাজাকাৰ সকল দৰিদ্ৰ আৰু নিৰক্ষৰ আছিল। তেওঁলোকে অনুভৱ কৰিছিল যে তেওঁলোকে ইছলামৰ বাবে যুঁজিছে।ৰাজাকাৰ সকলে পাকিস্তানী সেনাৰ সৈতে মিলি ৮ মাহত ৩০ লাখ বাংলাদেশীক হত্যা কৰাৰ লগতে ৪ লাখ মহিলাক ধৰ্ষণ কৰে।২৪৪ দিনৰ সংগ্ৰামত বাংলাদেশত এনে এটা দিন নাছিল য’ত কোনো গণহত্যা বা ধৰ্ষণ হোৱা নাছিল। এই ঘটনাৰ পিছত জেনেৰেল টিক্কা খান “বংগৰ কসাই” নামেৰে পৰিচিত হ’ল।কিন্তু ৰাজাকাৰ শব্দটোৰ অৰ্থ কেনেকৈ “দেশদ্ৰোহী” হ’ল তাৰ আঁৰত এটা বেলেগ কাহিনী আছে। ১৮ ডিচেম্বৰৰ পুৱা ঢাকাৰ বাহিৰত একেলগে ১২৫টা মৃতদেহ উদ্ধাৰ হয়, য’ত তেওঁ লোকৰ হাত বান্ধি ইমানেই অত্যাচাৰ কৰি হত্যা কৰা চিন স্পষ্ট হৈ আছিল যে মৃতদেহ বোৰ চিনি পোৱাটো কঠিন হৈ পৰিছিল।তাতোকৈ আশ্চৰ্যজনক কথাটো হ’ল যে সকলো মৃতদেহ বাংলাদেশৰ বিখ্যাত ব্যক্তিৰ আছিল, যাক ৰাজাকৰে ভাৰতীয় সেনাৰ লগত আলোচনা কৰিব পৰাকৈ পনবন্দী কৰি ৰাখিছিল।কিন্তু পাকিস্তানে ভাৰতৰ ওচৰত আত্মসমৰ্পণ কৰা বুলি গম পোৱাৰ লগে লগে ঢাকাৰ বাহিৰৰ এটা কাৰখানাত এই লোকসকলক তেওঁলোকে হত্যা কৰাই নহয়, আনকি
আত্মীয়ৰ মৃতদেহ সংগ্ৰহ কৰিবলৈ অহা সকলৰ ওপৰতো গুলীচালনা কৰিছিল ।ভাৰতীয় সেনাই এই কথা জানিব পাৰি লগে লগে কাৰখানাটো ৰাজাকাৰৰ পৰা মুক্ত কৰে। এই সমগ্ৰ কাৰ্য্যত দুজন ৰাজাকাৰ মাত্ৰ জীয়াই থাকিল ,যিয়ে মানি লৈছিল
কেনেকৈ তেওঁলোকে ৩০০ৰো অধিক লোকক অত্যাচাৰ কৰি হত্যা কৰিছিল।এই ঘটনাৰ পিছত বাংলাদেশত ৰাজাকাৰৰ অৰ্থ বিশ্বাসঘাতক হ’বলৈ ধৰিলে, মানুহে ইয়াক অপমানজনক শব্দ বুলি গণ্য কৰিবলৈ ধৰিলে আৰু এই শব্দ ব্যৱহাৰ কৰা কাৰণে শ্বেখ হাছিনাক উৎখাত কৰা হ’ল।নৱগঠিত বাংলাদেশত চৰকাৰ গঠন হোৱাত চৰকাৰী চাকৰিৰ ৮০% আসন সংৰক্ষিত হ’ব বুলি সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছিল। বাংলাদেশৰ ‘দ্য ডেইলী ষ্টাৰ’ কাকত অনুসৰি ১০% আসন মহিলাৰ বাবে, ৪০% আসন পিছপৰা জিলাৰ বাবে, আৰু ৩০% আসন আৰূ বাংলাদেশৰ স্বাধীনতাৰ বাবে যুঁজ দিয়া স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলৰ পৰিয়ালৰ সদস্যৰ বাবে ৰখা হৈছিল।অৰ্থাৎ সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ বাবে মাত্ৰ ২০% আসনহে বাকী আছিল।প্ৰথম অৱস্থাত কোনেও এই সিদ্ধান্তৰ বিৰোধিতা কৰা নাছিল যদিও ১৯৭৬ চনৰ পৰা সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ লোকসকলে এই সিদ্ধান্তক সমালোচনা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে।তেওঁলোকক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ চৰকাৰে পিছপৰা জিলাৰ সংৰক্ষণ ২০% হ্ৰাস কৰি সাধাৰণ শ্ৰেণীত ৪০% আসন সংৰক্ষণৰ ব্যৱস্থা কৰে।১৯৮৫ চনত সংখ্যালঘুৰ বাবে ৫% কোটাও সংযোজন কৰা হয়, আৰু সাধাৰণ শ্ৰেণীত ৪৫% আসন সংৰক্ষিত কৰা হয়। অৱশ্যে তেতিয়াও ফ্ৰিডম ফাইটাৰৰ সন্তানে নিজৰ কোটাৰ সুবিধা পাবলৈ আৰম্ভ কৰিলে।সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ লোকসকল এই কথাত অসন্তুষ্ট হোৱা নাছিল কাৰণ খালী হৈ থকা আসন সমূহত কেৱল সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ লোকসকলহে নিৰ্বাচিত হৈছিল। কিন্তু সময়ৰ লগে লগে পৰিস্থিতি সলনি হ’ল। বাংলাদেশৰ যুৱক-যুৱতী সকলৰ মাজত চৰকাৰী চাকৰিৰ প্ৰতি আগ্ৰহ বাঢ়িব ধৰিলে।কিন্তু পৰিস্থিতি বিষম হৈ পৰে যেতিয়া ২০০৯ চনত এই স্বাধীনতা সংগ্ৰামী সকলৰ নাতি- নাতিনী অৰ্থাৎ আত্মীয় -স্বজনেও সংৰক্ষণৰ সুবিধা লাভ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে।ইয়াৰ ওপৰিও ২০১২ চনত ১% আসন বিশেষভাৱে সক্ষম লোকৰ বাবে সংৰক্ষিত কৰা হ’ল। ২০১৩ চনলৈকে পৰিস্থিতি এনেকুৱা হৈ পৰিল যে বাংলাদেশৰ চৰকাৰী চাকৰিৰ ৫৬% আসন সংৰক্ষিত হৈ সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ বাবে মাত্ৰ ৪৪% আসনহে বাকী থাকিল, যাৰ বাবে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ ক্ষোভ বাঢ়ি গ’ল।২০১৮ চনত বাংলাদেশত প্ৰায় চাৰি মাহ ধৰি বিক্ষোভ অব্যাহত আছিল।অৱশেষত হাছিনা চৰকাৰে কোটা ব্যৱস্থা অন্ত পেলাবলৈ বাধ্য হ’ল আৰু এতিয়া মানুহক যোগ্যতাৰ ভিত্তিত চৰকাৰী চাকৰিত নিযুক্তি লাভ কৰিবলৈ ধৰিলে।হাছিনাৰ এই সিদ্ধান্তত ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকল সুখী হৈছিল আৰু হাছিনাইও এক বৃহৎ সকাহ পাইছিল।সময় বাগৰাৰ লগে লগে ২০২৪ চনৰ জানুৱাৰী মাহত পুনৰবাৰ নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হয়। কিন্তু এই নিৰ্বাচনত বিৰোধীয়ে অংশ নোলোৱাত ৰাইজৰ সন্মুখত একমাত্ৰ বিকল্প আছিল শ্বেইখ হাছিনা।তথাপিও নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হৈ হাছিনা বাংলাদেশৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী হয়। মে’ মাহলৈকে সকলো ঠিকেই চলি আছিল যদিও ৫ জুনত উচ্চ ন্যায়ালয়ৰ ৰায়দানত চৰকাৰক চৰকাৰী চাকৰিৰ কোটা ব্যৱস্থা পুনৰ প্ৰৱৰ্তন কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়া হয়।যদিও হাছিনা চৰকাৰেও উচ্চ ন্যায়ালয়ৰ এই সিদ্ধান্তৰ বিৰুদ্ধে উচ্চতম ন্যায়ালয়ত আবেদন জনাইছিল, কিন্তু তেতিয়ালৈকে সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ লোকৰ মাজত আশংকা বিয়পিবলৈ ধৰিলে।

বন্ধুসকল, সংবাদ মাধ্যমৰ বাতৰি অনুসৰি ভাৰতৰ দৰে বাংলাদেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলৰ চৰকাৰী চাকৰিৰ প্ৰতি যথেষ্ট উৎসাহ আছে।ভাৰতৰ কেন্দ্ৰীয় লোকসেৱা আয়োগ অৰ্থাৎ ইউ পি এছ চিৰ দৰে প্ৰতি বছৰে ৪ লাখতকৈ অধিক ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে বাংলাদেশ লোকসেৱা আয়োগ অৰ্থাৎ বি পি এছ চিৰ বাবে প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰে।২০১৮ চনত কোটা ব্যৱস্থা বিলুপ্ত হোৱাৰ পিছত মেৰিটৰ ভিত্তিত চৰকাৰী চাকৰি দিবলৈ আৰম্ভ কৰিছৈ যদিও উচ্চ ন্যায়ালয়ৰ নিৰ্দেশৰ পিছত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে অনুভৱ কৰিবলৈ ধৰিলে যে আধাতকৈ অধিক আসন কোটা ব্যৱস্থা পুনৰ প্ৰৱৰ্তন কৰাৰ বাবে তেওঁলোকে হেৰুৱাব।এই কথাত ক্ষুব্ধ হৈ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে প্ৰতিবাদ কৰিব ধৰে। ছাত্ৰ -ছাত্ৰী সকলৰ মতে হ’ল যে স্বাধীনতা সংগ্ৰামীৰ আত্মীয়ক সংৰক্ষণ দি লাভ নাই। এনে কৰিলে চৰকাৰে সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ মানুহৰ লগত অন্যায় কৰা হব।আনহাতে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে আৰু পাঁচটা দাবী চৰকাৰৰ সন্মুখত উত্থাপন কৰে যদিও চৰকাৰে তেওঁলোকৰ দাবীৰ প্ৰতি কোনো গুৰুত্ব নিদিয়াত, ১ জুলাইৰ দিনা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে ৰাজপথলৈ ওলাই আহি প্ৰতিবাদ সাব্যস্ত কৰে। বিদ্যালয়, মহাবিদ্যালয়, বিশ্ববিদ্যালয়ত চৰকাৰৰ বিৰুদ্ধে শ্লোগান উত্থাপন হ’বলৈ ধৰিলে।১৩ দিন এই বিক্ষোভ অব্যাহত থাকিল যদিও চৰকাৰে বিষয়টোৰ প্ৰতি কোনো কান নিদিয়াত পৰিস্থিতি অধিক গুৰুতৰ হৈ পৰিল।১৪ জুলাইত হাছিনাই এটা টিভি চেনেলত সাক্ষাৎকাৰ দিছিল। সাক্ষাৎকাৰত তেওঁক ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ প্ৰতিবাদ আৰু সংৰক্ষণ সম্পৰ্কে প্ৰশ্ন কৰা হৈছিল। প্ৰত্যুত্তৰত তেওঁ ক’লে যে যদি স্বাধীনতা সংগ্ৰামীৰ পুত্ৰ-নাতিসকলে সংৰক্ষণ নাপায়, তেন্তে ৰাজাকাৰৰ নাতি-নাতিনীয়ে সংৰক্ষণ পাব নেকি?

হাছিনাৰ এই ধৰণৰ বক্তব্যত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকল অধিক ক্ষুব্ধ হৈ পৰিল। তেওঁৰ আন মন্ত্ৰীসকলেও একেধৰণৰ বক্তব্য প্ৰদান কৰিলে। ৰাজাকাৰৰ সৈতে কৰা তুলনাই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক ক্ষুব্ধ কৰি তুলিছিল, আৰু ঢাকা বিশ্ববিদ্যালয়ত “তুমি কে আমি কে ৰাজাকাৰ” আদি শ্লোগান উত্থাপন হ’বলৈ আৰম্ভ কৰিলে।ক্ষুব্ধ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে বাংলাদেশৰ চৰকাৰী চেনেল বিটিভিৰ কাৰ্যালয়ত জুই লগাই দিয়ে, তাৰ পিছত চৰকাৰেও ব্যৱস্থা ল’ব লগা হ’ল। পৰিস্থিতি শান্ত কৰিবলৈ বাংলাদেশত স্কুল- কলেজ বন্ধ ঘোষণা কৰা হ’ল।মোবাইল ইণ্টাৰনেট আৰু ৰেল সেৱাও বন্ধ কৰি দিয়া হয়। আৰক্ষী আৰু সেনাই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ ৰাজপথলৈ ওলাই আহিল, আৰু তেওঁলোকৰ এই কাৰ্য্যত ছয়জন ছাত্ৰই প্ৰাণ হেৰুৱালে। ইয়াৰ পিছতে ক্ষুব্ধ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে হাছিনাৰ পদত্যাগ দাবী কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। বিষয়টো শান্ত কৰিবলৈ শ্বেখ হাছিনাই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক আলোচনাৰ প্ৰস্তাৱ আগবঢ়ায় আৰু দোষীক শাস্তি দিয়াৰ প্ৰতিশ্ৰুতিও দিয়ে যদিও ছাত্ৰ- ছাত্ৰীসকলে হাছিনাৰ পদত্যাগ বিচাৰে ।২১ জুলাইত উচ্চতম ন্যায়ালয়ে সংৰক্ষণ হ্ৰাস কৰিছিল যদিও ইয়াৰ দ্বাৰা ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলক ক্ষান্ত নহ’ল। একে সময়তে বাংলাদেশৰ বিৰোধী দল আৰু মৌলবাদী নেতাসকলেও ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ প্ৰতিবাদত সমৰ্থন জনায়। মুঠৰ ওপৰত সমগ্ৰ দেশতে শ্বেখ হাছিনাৰ বিৰুদ্ধে এক পৰিৱেশৰ সৃষ্টি হ’ল। ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে অভিযোগ উত্থাপন কৰে যে হাছিনাৰ আৰক্ষীয়ে তেওঁলোকক ভয় খুৱাই প্ৰতিবাদৰ অন্ত পেলাব বিচাৰিছে।অভিযোগ উত্থাপন হ’ল যে যোৱা ২০ জুলাইত ছাত্ৰ নেতা নাহিদ ইছলামক ডিটেক্টিভ ব্ৰাঞ্চে তুলি লৈ পথত বেয়াকৈ প্ৰহাৰ কৰিছিল। আন এজন ছাত্ৰ নেতা আছিফ মেহমুদক আৰক্ষীয়ে গ্ৰেপ্তাৰ কৰি অচেতন হবলৈ বেজী দিয়াৰ লগতে প্ৰতিবাদ বন্ধ কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰাত তীব্ৰ প্ৰহাৰ কৰিছিল। একে সময়তে নাগৰিক অধিকাৰ আৰু মানৱ অধিকাৰৰ বাবে কাম কৰা ছাত্ৰ আবু বকৰ মজুমদাৰক যোৱা ১৯ জুলাইৰ সন্ধিয়া ধনমণ্ডী অঞ্চলৰ পৰা উঠাই আনি মাৰপিট কৰি এটা কোঠাত আবদ্ধ কৰি ৰাখিছিল। এই ছাত্ৰ নেতাসকলৰ আহত মুখখন যেতিয়া পোহৰলৈ আহিল, তেতিয়া ছাত্ৰ- ছাত্ৰীসকলে আৰু অধিক প্ৰতিবাদ সাব্যস্ত কৰে। ৪ আগষ্টলৈকে পৰিস্থিতি সম্পূৰ্ণৰূপে নিয়ন্ত্ৰণহীন হৈ পৰে।

ঠিক পিছদিনা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে ঢাকা অভিমুখে মাৰ্চ কৰিব বুলি আলটিমেটাম দিয়ে যদিও হাছিনাই যিকোনো প্ৰকাৰে এই প্ৰতিবাদ বন্ধ কৰিব বিচাৰিছিল। কিন্তু কিয় দেশ এৰি যাব লগা হ’ল তাৰ আঁৰত এটা বেলেগ কাহিনী আছে।

৫ আগষ্ট ২০২৪, স্থান হিন্দুস্তান। ঢাকাৰ পৰা প্ৰায় ১৮০০ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত অৱস্থিত ভাৰতৰ ৰাজধানী দিল্লীলৈ দুখন আবেদন প্ৰেৰণ কৰা হয়। প্ৰথম আবেদনত বাংলাদেশৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী শ্বেখ হাছিনাক কিছু সময়ৰ বাবে ভাৰত ভ্ৰমণৰ অনুমতি দিবলৈ আহ্বান জনোৱা হৈছিল। দ্বিতীয় আবেদনত বাংলাদেশৰ চৰকাৰী সামৰিক বিমান ভাৰতত প্ৰৱেশৰ বাবে ক্লিয়াৰেন্স বিচৰা হৈছিল।অনুমতি লোৱাৰ পিছতে শ্বেখ হাছিনাৰ বিমান সন্ধিয়া দিল্লীত অৱতৰণ কৰে। কোৱা হয় যে হাছিনাই কোনো মূল্যৰ বিনিময়ত বাংলাদেশ এৰি যাব বিচৰা নাছিল যদিও বাধ্য হৈছিল।

৫ আগষ্টৰ পুৱা ৪ লাখৰো অধিক প্ৰতিবাদকাৰীয়ে বাংলাদেশৰ ৰাজপথত সমবেত হৈ পি এম হাউছৰ ফালে সমদল আৰম্ভ কৰে। তেতিয়া বাংলাদেশৰ তিনি সেনাৰ মুৰব্বী আৰু আৰক্ষী অধীক্ষকে শ্বেখ হাছিনাক লগ কৰিবলৈ আহিল। হাছিনাৰ ভনীয়েক ৰিহানাও সেই সময়ত ঘৰত আছিল। হাছিনাই সেনা প্ৰধানক প্ৰতিবাদকাৰীক বাধা দিবলৈ কয়। তেতিয়া সেনা প্ৰধান ৱাকাৰ উজ জামানে তেওঁক ক’লে যে দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা মানুহ ঢাকাত উপস্থিত হৈছে আৰু তেওঁলোক পি এম হাউছৰ অতি ওচৰত। যদি হাছিনাক বচাবলগীয়া হয় তেন্তে মানুহৰ ওপৰত গুলীচালনা কৰিব লাগিব, যাৰ ফলত বহুত লোক হতাহত হ’ব পাৰে, আৰু তেতিয়াও প্ৰতিবাদ নিয়ন্ত্ৰণৰ কোনো নিশ্চয়তা নাই।

এই কথা শুনি হাছিনাৰ ভনীয়েক ৰিহানাই হাছিনাক অকলে লৈ গৈ ২০ মিনিট ধৰি বুজাই থাকিল, কিন্তু হাছিনাই মান্তি নহ’ল। তেতিয়া সেনা প্ৰধান ৱাকাৰ উজ জামানে আমেৰিকাত বহি থকা হাছিনাৰ পুত্ৰ ৱাজেদ জয়ক ফোন কৰি হাছিনাক কথাবোৰ বুজাবলৈ অনুৰোধ কৰিলে। হাছিনাই জয়ৰ লগত কথা পাতি তাৰ পিছত দেশ এৰি যাবলৈ মান্তি হ’ল।
কোৱা হয় যে বাংলাদেশ এৰি যাবলৈ তেওঁলোকৰ হাতত মাত্ৰ এঘণ্টা সময় আছিল। দুপৰীয়া ১:০০ বজাত ভনীয়েক ৰিহানাক লৈ হাতত এখন ডাঙৰ ফটো ফ্ৰেম লৈ নামি আহি গাড়ীত উঠি পি এম হাউচৰ ফালে আগবাঢ়িল। হাছিনাৰ কনভয়ত প্ৰায় ১২খন বাহন আছিল যদিও ৰাইজে ইতিমধ্যে প্ৰধান মন্ত্ৰী আবাস ঘেৰি ধৰিছিল । ইয়াৰ পিছত সেনা বাহিনীৰ সহায়ত কেনেবাকৈ সেই অৱস্থাৰ পৰা হাছিনাক উদ্ধাৰ কৰি উলিয়াই অনা হ’ল।

তাৰ পৰা হাছিনাক পোনে পোনে হেলিপেডলৈ লৈ অহা হয় আৰু দুয়োগৰাকী ভগ্নীয়ে হেলিকপ্টাৰত উঠি বিমানবন্দৰলৈ আহে। তাৰ পিছত সামৰিক বিমানেৰে পোন প্ৰথমে ত্ৰিপুৰালৈ আহে আৰু তাৰ পৰা দিল্লী পালেহি। সন্ধিয়া ৬:০০ বজাত হাছিনাৰ বিমান গাজিয়াবাদৰ হিন্দন বিমান ঘাটিত অৱতৰণ কৰে, য’ত তেওঁক এন এছ এ অজিত ডোভালে ৰিচিভ কৰে।

একে সময়তে বাংলাদেশৰ সেনা প্ৰধানে বিৰোধী দলসমূহৰ সৈতে জৰুৰী বৈঠকত মিলিত হয় আৰু শ্বেখ হাছিনাই পদত্যাগ কৰা বুলি ঘোষণা কৰে। তেওঁ কয়, “আমি এখন অন্তৱৰ্তীকালীন চৰকাৰ গঠন কৰিম। আমি এতিয়াই দেশৰ শাসন নিজৰ আয়ত্বত লৈছোঁ। আন্দোলনৰ সময়ত যিসকলক হত্যা কৰা হৈছে তেওঁলোকক ন্যায় বিচাৰ কৰা হ’ব।”

কিন্তু তেতিয়ালৈকে প্ৰতিবাদকাৰী ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলে হাছিনাৰ ঘৰৰ সামগ্ৰী কেনেদৰে লুটপাত কৰিছে তাৰ ছবি সংবাদ মাধ্যমত প্ৰকাশ পাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল।কোনোবাই কুকুৰা চুৰি কৰিছিল আৰু কোনোবাই শাড়ী চুৰি কৰিছিল। আশ্চৰ্যজনক কথাটো হ’ল এইসকল লোকে আনকি বাংলাদেশৰ প্ৰতিষ্ঠাপক শ্বেখ মুজিবুৰ ৰহমানৰ ফটো আৰু প্ৰতিমূৰ্তি ভাঙি পেলাইছিল।

ইতিমধ্যে ছাত্ৰ নেতাৰ লগত সেনা আৰু বিৰোধীয়ে নতুন অন্তৱৰ্তীকালীন চৰকাৰ গঠনৰ বাবে বৈঠক অনুষ্ঠিত কৰে। ইয়াৰ মুখ্য পদৰ বাবে সকলোৱে মাত্ৰ এটা নামত একমত হৈছিল আৰু এই নামটো আছিল মহম্মদ ইউনুছ। কিন্তু এতিয়া প্ৰশ্ন উঠিছে যে কেৱল মহম্মদ ইউনুছে কিয়? খালেদা জিয়া কিয় মুৰব্বী কৰা নহ’ল?

হাছিনা আৰু ইউনুছৰ শত্ৰুতাৰ প্ৰকৃত কাৰণ বুজিবলৈ আমি অলপ পিছুৱাই যাব লাগিব।
এই ঘটনা ১৯৯৭ চনৰ, যেতিয়া মহম্মদ ইউনুছ আৰু শ্বেখ হাছিনাৰ মাজত বন্ধুত্ব আছিল। সেই সময়ত ইউনুছে আমেৰিকাত এটা অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰিছিল, য’ত শ্বেখ হাছিনা সহ-সভাপতি আছিল। এই অনুষ্ঠানত হাছিনাই ইউনুছক বহুত প্ৰশংসা কৰিছিল আৰু তেওঁক দৰিদ্ৰতা নিৰাময়কাৰী বুলি অভিহিত কৰিছিল। ইউনুছ শ্বেখ মুজিবুৰ ৰহমানৰ কঠোৰ সমৰ্থক আছিল, আনকি বাংলাদেশ মুক্তি যুদ্ধৰ সময়ত জনসাধাৰণৰ মাজত সজাগতা সৃষ্টিৰ বাবে এখন বাতৰি কাকতো আৰম্ভ কৰিছিল। দৰিদ্ৰতা নিৰ্মূলৰ বাবে ইউনুছে শান্তিৰ নোবেল বঁটা লাভ নকৰালৈকে দুয়োৰে মাজত বন্ধুত্ব অব্যাহত আছিল।

কিন্তু ২০০৭ চনত তেওঁলোকৰ বন্ধুত্ব ভাঙন ধৰে । ২০০৭ চনৰ ১৮ ফেব্ৰুৱাৰীত ইউনুছে “নাগৰিক শক্তি” নামৰ এটা ৰাজনৈতিক দল গঠন কৰে। তেওঁ বিচাৰিছিল যে বাংলাদেশৰ জনসাধাৰণে শ্বেখ হাছিনা আৰু খালেদা জিয়াৰ বাহিৰে তৃতীয় বিকল্প লাভ কৰক।এইদৰে ৰাজনীতিত প্ৰৱেশ কৰাৰ পিছত শ্বেখ হাছিনাৰ প্ৰত্যক্ষ প্ৰতিদ্বন্দ্বী হৈ পৰে। হাচিনাই ইউনুছৰ ৰাজনীতিত প্ৰৱেশৰ কাৰণ বুজি পোৱা নাছিল আৰু ইয়াৰ পৰাই আৰম্ভ হৈছিল দুয়োৰে মাজত শত্ৰুতা।ৰাজনীতিৰ প্ৰবেশৰ পথ ইউনুছৰ বাবেও সূগম নাছিল, যদিও তেওঁৰ দলত শিক্ষিত লোক আছিল, কিন্তু তেওঁলোক অভিজ্ঞ নেতা নাছিল। ইয়াৰ বাবেই তেওঁ জন সমৰ্থন লাভ নকৰিলে। তদুপৰি ইউনুছ গ্ৰামীন বেংকৰ সঞ্চালক হৈয়েই থাকিল, যাৰ বাবে আন নেতাৰ সমালোচনাৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হয়। এনে পৰিস্থিতিৰ মাজতে বাংলাদেশ সেনাই ক্ষমতা দখল কৰি শ্বেখ হাছিনা আৰু খালেদা জিয়া দুয়োকে জেলত ভৰাই থৈছিল আৰু ইউনুছক অন্তৱৰ্তীকালীন চৰকাৰৰ মুৰব্বী হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হৈছিল।

অৱশ্যে ইউনুছে সেই প্ৰস্তাৱ নাকচ কৰিলেও হাছিনাৰ লগত তেওঁৰ শত্ৰুতা আৰু গভীৰ হৈ পৰিল। হাছিনাই মুকলিকৈ কৈছিল যে ৰাজনীতিত নতুন মানুহবোৰ প্ৰায়ে বিপদজনক আৰু সন্দেহৰ দৃষ্টিৰে চোৱা উচিত। গ্ৰামীণ বেংকৰ পৰা পদত্যাগ কৰিবলৈ ইউনুছৰ ওপৰত হেঁচা ক্ৰমান্বয়ে বাঢ়ি অহাত অৱশেষত ৭৬ দিনৰ ভিতৰতে তেওঁ নিজৰ দল এৰিবলগীয়া হ’ল।২০০৮ চনত যেতিয়া হাছিনাই পুনৰ ক্ষমতা দখল কৰে তেতিয়া তেওঁ ইউনুছৰ বিৰুদ্ধে তদন্তকাৰী সংস্থা সক্ৰিয় কৰে। বিদেশৰ পৰা ভুলকৈ ধন লোৱা আৰু টেলিকম আইন ভংগ কৰাৰ অভিযোগ উত্থাপন হৈছিল ইউনুছৰ বিৰুদ্ধে। অৱশেষত ২০১১ চনত তেওঁ সৃষ্টি কৰা গ্ৰামীণ বেংকৰ পৰা ইউনুছক বৰ্খাস্ত কৰা হয়।২০২২ চনত পদ্মা নদীৰ দলং নিৰ্মাণ সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ সময়ত হাচিনাই ইউনুছৰ বিৰুদ্ধে অভিযোগ উত্থাপন কৰি কৈছিল যে তেওঁক পদ্মা নদীত উটুৱাই দিব লাগে। এইদৰে হাছিনা আৰু ইউনুছৰ শত্ৰুতা বাঢ়ি গৈ থাকিল। ২০২৪ চনৰ জানুৱাৰী মাহলৈকে ইউনুছে ১০০ টাতকৈও অধিক গোচৰৰ সন্মুখীন হৈছিল আৰু দুৰ্নীতিৰ গোচৰত ৬ মাহৰ কাৰাদণ্ড লাভ কৰিছিল।

কিন্তু বাংলাদেশত অভ্যুত্থান ঘটাৰ ফলত হাছিনাই দেশ এৰি যাবলগীয়া হোৱাত ইউনুছক অৱশেষত অন্তৱৰ্তীকালীন চৰকাৰৰ মুৰব্বী হ’বলৈ আমন্ত্ৰণ জনোৱা হয়।

• বুবুল তালুকদাৰ ( ৰাজ্যিক কাৰ্যনিৰ্বাহক সদস্য বিজেপি অসম প্ৰদেশ)

প্ৰধানমন্ত্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে দলৰ সভাপতি জগত প্ৰকাশ নড্ডাৰ পৰা সদস্যপদ নবীকৰণৰ প্ৰমাণ পত্ৰ লাভ কৰাৰ লগে লগে ভাৰতীয় জনতা পাৰ্টিৰ সতেজ সদস্যপদ অভিযান আৰম্ভ হয়। চেপ্তেম্বৰ মাহত কমেও ১০ কোটি নতুন সদস্যৰ নামভৰ্তিৰ লক্ষ্য ৰাখিছে।

বিজেপিৰ ৰাষ্ট্ৰীয় সাধাৰণ সম্পাদক বিনোদ টাৱৰে ডাঙৰীয়াই দলৰ সংবিধানৰ উদ্ধৃতি দি কয় যে যেতিয়া ইয়াৰ বাবে নতুন অভিযান চলোৱা হয় তেতিয়া বৰ্তমানৰ সদস্যসকলে সদস্যপদ নবীকৰণ কৰাৰ প্ৰয়োজন। তেওঁ কয় যে সংবিধানত কোৱা হৈছে যে প্ৰতি পাঁচৰ পৰা ছয় বছৰৰ মূৰে মূৰে সদস্যপদৰ অভিযান চলাব লাগিব।

নিৰ্বাচনমুখী জম্মু-কাশ্মীৰ, হাৰিয়ানা, মহাৰাষ্ট্ৰ, আৰু ঝাৰখণ্ডৰ বাহিৰে সমগ্ৰ দেশতে কমেও ১০ কোটি নতুন সদস্যৰ নামভৰ্তিৰ লক্ষ্য বিজেপিয়ে এই মাহতে নিৰ্ধাৰণ কৰিছে। ২ ছেপ্টেম্বৰৰ পৰা ১০ নৱেম্বৰলৈকে পৰ্যায়ক্ৰমে অনুষ্ঠিত হ’ব এই অভিযান । টাৱৰে ডাঙৰীয়াই কয় যে ব্যক্তিসকলে মিছড কলৰ জৰিয়তে, বা দলৰ ৱেবছাইট বা অন্যান্য ডিজিটেল প্লেটফৰ্মত চাইন আপ কৰিব পাৰিব।

২০১৪ চনত প্ৰায় ১১ কোটি লোকে আৰু ২০১৯ চনত সীমিত সময়ৰ বাবে সদস্যপদ অভিযান মুকলি কৰাৰ সময়ত প্ৰায় ৭ কোটি লোকে বিজেপিৰ সদস্য হিচাপে নামভৰ্তি কৰিছিল।

২০১৫ চনৰ আগতে যেতিয়া তদানীন্তন বিজেপিৰ মুৰব্বী অমিত শ্বাহ ডাঙৰীয়াই সদস্য ভৰ্তী অভিযানৰ নেতৃত্ব কৰিছিল য’ত এটা নিৰ্দিষ্ট নম্বৰত মিছড কল দি তেনে কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়া আৰম্ভ হৈছিল । তেতিয়া চীনৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টি আছিল সৰ্বাধিক সদস্য থকা সংগঠন।

২০১৯ চনত বিজেপিয়ে ৩০৩খন আৰু ২০১৪ চনত ২৮২খন আসন লাভ কৰিছিল আৰু ইয়াৰ প্ৰতিফলন ঘটিছিল পূৰ্বৰ সদস্যপদ অভিযানৰ প্ৰচণ্ড সফলতাত।
অসমৰ দৰে এখন স্পৰ্শকাতৰ ৰাজ্যত বিজেপিৰ সদস্যতা ভৰ্তী অভিযান অতি গুৰুত্বপুৰ্ণ বিষয় । স্বাধীনতাৰ পিছতে গণভোটৰ দ্বাৰা অসমৰ এক বৃহৎ অঞ্চল সেই সময়ৰ পাকিস্তান আৰু আজিৰ বাংলাদেশত চামিল হৈছিল । চিলেট , শ্ৰীহট্ট এইবিলাক হিন্দু সংখ্যাগৰিষ্ঠ অঞ্চল হোৱা স্বত্তেও গণভোটত পাকিস্তানৰ পক্ষত অধিক ভোট
পৰিছিল । পৰৱৰ্তী সময়ত ইয়াৰ কাৰণ বিশ্লেষণ হৈছে । ৰিপোৰ্ট সমুহত উল্লেখ থকা মৰ্মে গণভোটত ব্যপক ৰেগিং হৈছিল আৰু হিন্দু সমাজৰ অধিকাংশ জনতাই গণভোটৰ সাৰাংশ উপলব্ধি কৰা নাছিল । এক বৃহৎ চামে বাংলাভাষী গায়ক , সাহিত্যিকৰ ভাষা কেন্দ্ৰীক জাতীয়তাবাদত উদ্দেলিত হৈ ঘৰতে সোমাই আছিল । যাৰ সুবিধা জমিয়ত ইচলামী , মুচলীম লীগ আদি সংগঠনে লৈ অসমৰ বৃহৎ অঞ্চল বাংলাদেশত চামিল কৰি পেলাইছিল । সেই সময়ত উক্ত জিলা সমুহৰ থকা ৮০% হিন্দু জনসংখ্যা আজিৰ তাৰিখত ৫% লৈ নামি আহিল । বাস্তৱ সত্যক উপলব্ধি নকৰা উত্তৰপুৰুষৰ ভুলৰ পৰিণতি আজিৰ নতুন প্ৰজন্মৰ হিন্দুৱে পদে পদে বোজা লৈ ফুৰিব লগা হৈছে ।
১৯৪৭ চনত হোৱা অসম বিভাজনৰ শংকা আজিও মাৰ যোৱা নাই । মুচলিম লীগ কৰা নেতা কৰ্মী সকলে ভাৰত স্বাধীন হোৱাৰ পিছত ভাৰতত থাকি কংগ্ৰেছ আৰু বাওঁপন্থী দলৰ সদস্যতা লৈছিল । অসমক পাকিস্তানক অন্তৰ্ভুক্ত কৰিবলৈ চেষ্টা চলোৱা ৰাজনেতা চাদুল্লা অসমতে থাকি গৈছিল আৰু কংগ্ৰেছ দলত যোগ দিছিল । মুচলীম লীগৰ লগত জড়িত সাহিত্যিক – শিক্ষাবিদ শ্ৰেণীটোৱে চিপিএম দলত যোগ দিছিল । যাৰ ফলশ্ৰুতিত অসমত আজিও জিন্নাৰ সপোনক বাস্তৱ ৰূপ দিবলৈ দিনে ৰাতিয়ে কাম কৰি থকা মানুহৰ অভাব নাই ।
অসমৰ যুব প্ৰজন্ম , শিক্ষক , কৃষক , ব্যৱসায়ী সমন্বিতে সমাজৰ সকলো শ্ৰেণীক বিজেপি দলত অন্তৰ্ভুক্তিৰ বিষয়টো যিমান ৰাজনৈতিক তাতলৈ অধিক ৰাষ্ট্ৰীয় । কাৰণ ৰাষ্ট্ৰ বিৰোধী শক্তি সমুহে ভাৰতক দুৰ্বল কৰিবলৈ যুব প্ৰজন্মক টাৰ্গেট কৰি লৈছে । পাকিস্তানী সন্ত্ৰাসবাদীকো একাংশ দল , সংগঠনে সমৰ্থন কৰাৰ এই সন্ধিক্ষণত আমি সজাগ সতৰ্ক হব লাগিব ।

বুৰহান বানি , চাৰ্জিল ইমাম , ওমৰ খালিদ , য়াচিন মালিক এই ধৰণৰ সন্ত্ৰাসবাদীক কংগ্ৰেছৰ বহু নেতা বা বাতৰি কাকত আৰু টেলিভিচনৰ একাংশ লোকে সমৰ্থন কৰা ভাৰতীয় মানুহে দেখিছে।সাধাৰণ মানুহে এইসকলক চিনাক্ত কৰে একো একোজন সন্ত্ৰাসবাদী হিচাপে কাৰণ ইহঁত ভাৰত ৰাষ্ট্ৰৰ সাৰ্বভৌমত্ব আৰু জনগণৰ শত্ৰু । কিন্তু প্ৰশ্ন হয় যে এই সন্ত্ৰাসৱাদী সকলক আমাৰ সমাজৰ অসাধাৰণ বুলি ভবা একাংশ শিক্ষাবিদ , ডাক্তৰ , প্ৰফেচাৰ আদিয়ে কিয় সমৰ্থন কৰে ? কি কাৰণত এই সন্ত্ৰাসবাদী বিলাকৰ প্ৰতি মৰমৰ ভাব প্ৰকাশ কৰে ?

কাশ্মীৰৰ এজন দুৰ্ধৰ্ষ সন্ত্ৰাসবাদী বুৰহান বানি ভাৰতীয় সেনাৰ গুলীত নিহত হৈছিল আজিৰ পৰা কিছু বছৰ আগত । কাশ্মীৰৰ সন্ত্ৰাসবাদীজনৰ মৃত্তুত অসমতো প্ৰতিবাদ কৰা হৈছিল । সন্ত্ৰাসবাদীজনৰ হত্যাৰ বিৰুদ্ধে আমাৰ ৰাজ্যত জনসমৰ্থন সৃষ্টি কৰাৰ উদ্দেশ্যে এক প্ৰচেষ্টা কৰা হৈছিল । বাতৰিকাকতত নিবন্ধ লেখা হৈছিল সন্ত্ৰাসবাদীজনৰ সমৰ্থনত । প্ৰত্যক্ষ ভাবে
লেখিছিল এইদৰে ____” আমাৰ বাবে বুৰহান বানি নামৰ মৃত যুৱকজন এটা শক্তিশালী আৰু জীৱন্ত প্রতীক। সেই প্রতীকে তথাকথিত মূলসুঁতিৰ মানসিকতাৰ মাজত বৈ থকা কেতবােৰ তলসুতীয়া ক্ষতিকাৰক বৈশিষ্ট্যৰ বিষয়ে স্পষ্ট আভাস দাঙি ধৰিব পাৰে। বিশেষকৈ ভৌগােলিকভারে Chicken neckৰ সিটো পাৰে অৱস্থিত অসমৰ গৰিষ্ঠসংখ্যক সচেতন খিলঞ্জীয়া লােকৰ মনৰ অনুভূতিবােৰৰ লগত মূলসুঁতিৰ ভাৰতীয় মানসিকতাটো সততে খাপ নাখায়। কিছু কিছু ক্ষেত্ৰত এক আধিপত্যশীল মানসিকতাৰে আগবঢ়া তথাকথিত মূলসুঁতিয়ে দাঁতিকাষৰীয়া অঞ্চলৰ স্বাধীনচিতীয়া চিন্তাক গুৰুত্বহীন কৰিবলৈকো কুণ্ঠাবােধ নকৰে। সেইবাবেই বুৰহান বানিৰ মৃত্যুৱে উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলৰ সচেতন লােকৰ মনলৈ যিবােৰ আহুকলীয়া প্রশ্ন আনে, সেই একে প্রশ্ন বিহাৰ বা ৰাজস্থানৰ এজন শিক্ষিত ব্যক্তিৰ মনলৈ নাহে।  ‘”

উক্ত কথাখিনি কোনো ইচলামিক সন্ত্ৰাসবাদী  সংগঠন হুজি , লস্কৰৰ নেতাৰ নাছিল । এইয়া আছিল অসমৰ অসমীয়াভাষী গুৱাহাটীয়া বিশেষ এজনক বুদ্ধিজীবীৰ মন্তব্য ।
একে সময়তে পাকিস্তানৰ সেনা প্ৰধান জেনেৰেল ৱাজবাই বুৰহান নামৰ সন্ত্ৰাসবাদী জনক স্বাধীনতা সংগ্ৰামী বুলি বিজ্ঞপ্তি দিছিল । সন্ত্ৰাসবাদীৰ সমৰ্থনত একাংশ শিক্ষাবিদে সদায় মাত মাতে । অকল আমাৰ ৰাজ্যতেই নহয় গোটেই ভাৰতবৰ্ষতে বুদ্ধিজীবী আৰু শিক্ষাবিদৰ এটা বৃহৎ শ্ৰেণী আছে । জৱাহৰলাল নেহৰু বিশ্ব বিদ্যালয়ৰ শিক্ষক নিবেদিতা মেনন , প্ৰাক্তন বাওঁপন্থী ছাত্ৰ নেতা আৰু বৰ্তমানৰ কংগ্ৰেছী নেতা কনাইয়া কুমাৰ , ওমৰ ফাৰুকে বুৰহান ৱানিৰ মৃত্যুত শোক প্ৰকাশ কৰি বুৰহানৰ সমৰ্থনত গোটেই ভাৰতত প্ৰচাৰ
চলায়ছিল , যাৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত গুৱাহাটীটো একাংশ বুদ্ধিজীবী ৰাজনেতাই আলোচনা চক্ৰৰ উদ্যোগ লৈছিল ।

আমাৰ সমাজতে এনেকুৱা কলেজৰ অধ্যাপক আছে যিয়ে অসমক ভাৰতৰ পৰা বিচ্ছিন্ন কৰি ইচলামিক অসম কৰাৰ নীতি প্ৰচাৰ কৰা চাৰ্জিল ইমামক প্ৰশংসাৰে ওপচাই পেলায় । এজন অমুচলমান বুদ্ধিজীবীয়ে আইছিচ , অল কায়দা , লষ্কৰৰ দৰে ইচলামিক সন্ত্ৰাসবাদীক সমৰ্থন দিয়াৰ কি গোপন উদ্দেশ্য থাকিব পাৰে ?

এনেকুৱা সন্ত্ৰাসবাদী প্ৰেমী বুদ্ধিজীবী সৰু সৰু চহৰ , গাঁও চুৱুৰী সকলোতে থাকে । সাধাৰণ মানুহে যিবোৰ ঘটনাত সংশয় প্ৰকাশ কৰে তেনে ঘটনাবোৰক এই ধৰণৰ তথাকথিত জ্ঞাণী ব্যক্তিয়ে উদযাপন কৰাৰ ৰহস্য কি ?

প্ৰতিখন চহৰত দহজন অধ্যাপক , কমেও তিনিজন চিকিৎসক আৰু দুজন অৱসৰপ্ৰাপ্ত শিক্ষক- সাহিত্যিক থাকে যিয়ে ভাৰতীয় ৰাষ্ট্ৰবাদত বিশ্বাসী মানুহক ঘৃণা কৰে । এনেকুৱা ব্যক্তিৰ নিজৰ সন্তান বিলাক দিল্লী , মুম্বাই , বাংগালৰু , পুনেৰ স্থায়ী বাসিন্দা হৈ বহু জাগতিক কোম্পানীত কাম কৰে কিন্তু বুদ্ধিজীবী পিতৃয়ে আন্দোলন কৰে মাৰোৱাৰী , বিহাৰীৰ বিৰুদ্ধে । কাকতত নিবন্ধ লিখে আমেৰিকাৰ বজাৰ নীতিৰ বিৰুদ্ধে ।
কেব আন্দোলনৰ সময়ত আজিৰ প্ৰজন্মই দেখিছিল একাংশ প্ৰতিষ্ঠিত ব্যক্তিয়ে অসমীয়া ভাষাৰ ভৱিষ্যত ৰক্ষাৰ ভাষণ দি মৌলবাদী শক্তিৰ লগত হাত মিলোৱা ।
ছাত্ৰ ছাত্ৰীক কেবৰ বিৰুদ্ধে মাত মাতি ৰাজপথত আহিবলৈ হুংকাৰ দিয়া একাংশ চিকিৎসকৰ খৱৰ আমি আবেগিক অসমীয়াই ৰাখিছো নে আজিৰ তাৰিখত ? নিজৰ লৰা ছোৱালী বিলাকক নিৰাপদ দুৰত্বত ৰাখি ডাক্তৰ বনাইছে কিন্তু চুবুৰীয়াৰ সন্তানক ৰাজপথত নামি আন্দোলন কৰিবলৈ হুংকাৰ দিয়ে । এই সমষ্ট ঘটনাক্ৰম আজিৰ যুব সমাজে বুজি পায় । ফেচবুক , গুগুল , ৱাটচএপৰ দ্বাৰা সমৃদ্ধ খৱৰে আজি উদঙাইছে বুদ্ধিজীবীৰ ভণ্ডামী ।

সাহিত্যিক , শিক্ষাবিদে ৰাজপথত জোৰলৈ আন্দোলন কৰে। আন্দোলনকাৰীৰ দীঘল শাৰী । কিন্ত আচৰিত এটা প্ৰথম দুটা শাৰী পিছৰবিলাক মানুহ এক বিশেষ ধৰ্মৰ ৰাজনৈতিক ব্যক্তি । অসমীয়া ভাষা ৰক্ষাৰ বচন আওৰোৱা এই সাহিত্যিক ৰাজনেতাৰ নাতি পুতি সকল পঢ়ে ইংৰাজী স্কুলত ।

ভাৰত আৰু ভাৰতীয় সনাতনী সংস্কৃতি বিৰোধী ঘটনাত আৰবান নক্সালী অসমৰ ইলাইট ক্লাচ আৰু শিক্ষাদীক্ষাত আগবঢ়া একাংশ মানুহ জড়িত থাকে ।
এই ধৰণৰ প্ৰতিষ্ঠিত শিক্ষাবিদ সাহিত্যিক চিকিৎসকৰ প্ৰধান উদ্দেশ্য হৈছে অসমত পুনৰ সশস্ত্ৰ বিদ্ৰোহী গোট জন্ম দিবলৈ যুব চামক ৰাষ্ট্ৰ বিদ্বেষী কৰি তোলা । কাৰণ আজি গাঁৱৰ লৰাই তেওঁলোকৰ সন্তানৰ লগত প্ৰতিযোগিতাত লিপ্ত হৈছে । প্ৰতিখন জিলাত মেডিকেল কলেজ হৈছে । বছৰত হাজাৰজন ডাক্তৰ ওলাব । পুৰণি ডাক্তৰৰ পৰিয়ালৰ মাজত সীমাবদ্ধ নহয় চিকিৎসা বৃত্তি । খুব সোনকালে যদি গাওঁৰ লৰাৰ হাতত পিষ্টল দিব পৰা নাযায় তেন্তে গাঁৱৰ পৰা ঠিকাদৰ , টেট শিক্ষক , অধ্যাপক , চিকিৎসক ,ব্যৱসায়ীৰ সংখ্যা বৃদ্ধি ৰোধ কৰাটো অসম্ভৱ হৈ পৰিব । তাৰ কাৰণে প্ৰয়োজন হব অসম বা ভাৰতৰ পৰা বিজেপিক উৎখাত কৰাটো । বুদ্ধিজীবীৰ এই উদ্দেশ্যত বিৰোধী ৰাজনৈতিক দুই এটা দলে সমৰ্থন দিছে । সেইয়া অত্যন্ত ক্ষমতা কেন্দ্ৰীক ।

আৰবান নক্সালৰ লগত বিচ্ছিন্নতাবাদী শক্তিক অসমীয়া জনতাই প্ৰত্যুত্তৰ দিব আৰু জয়ী হব ,কাৰণ অসমীয়াৰ দেহত লাচিতৰ তেজ আছে ।
যাৰ ফলত আমাৰ দলৰ সদস্য ভৰ্ত্তী অভিযান ৰেকৰ্ড গঢ়িব ।

• ৰাজনীতি অসমৰ প্ৰতিবেদন

হাৰিয়ানা বিধানসভাৰ বাবে নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হ’ব ৫ অক্টোবৰত। ৯০ খন আসন থকা হাৰিয়ানাত ১০ বছৰ ধৰি বিজেপিৰ চৰকাৰ আছে। মনোহৰ লাল খট্টৰ বিজেপিৰ মুখ্যমন্ত্রী ‍আছিল যদিও ১২ মাৰ্চ ২০২৪ তাৰিখে মুখ্যমন্ত্রী সলনি কৰা হয়। হাইকামাণ্ডে নায়াব সিং চৈনীক ৬ মাহ সময় দি প্ৰতিষ্ঠান বিৰোধী ঢৌ শান্ত কৰাৰ দায়িত্ব দিয়ে।
হাৰিয়ানাত প্ৰায় ২৫% জাট আৰু ২০% অনুসুচিত জাতিৰ লোক বাস কৰে। এওঁলোক পাৰম্পৰিক কংগ্ৰেছৰ ভোটাৰ। ভুপিন্দৰ সিং হুদা কংগ্ৰেছ এজন ডাঙৰ জাট নেতা। কুমাৰী শ্বেলজ‍া হ’ল কংগ্ৰেছৰ অনুসুচিত জাতিৰ চেহেৰা। বিজেপিয়ে জাট আৰু অনুসুচিত জাতিৰ ভোট পোৱা নাছিল বাবে তেওঁলোকৰ দুয়োজন মুখ্যমন্ত্রী অন্য জাতিৰ। হাৰিয়ানাক ৰাজনৈতিক ভাবে তিনিটা ভাগৰ বিভক্ত কৰিব পাৰি। জি.ডি ৰোদ, জাট লেণ্ড আৰু দক্ষিণ হাৰিয়ানা। ২০১৪ আৰু ২০১৯ত বিজেপিয়ে জি. ডি ৰোদৰ ২৭ খন আসনত ব্যাপক জনসমৰ্থন লাভ কৰিছিল। ২০১৪ত ২২ আৰু ২০১৯ত বিজেপিৰ এই অঞ্চলত আসনৰ সংখ্যা আছিল ১৪। ২০১৯ত বিজেপিয়ে জাট লেণ্ডত ৪০ৰ ভিতৰত মাত্র ১১ খন আসন পাবলৈ সক্ষম হৈছিল। বাকী থকা দক্ষিণ হাৰিয়ানাৰ ২৩খনৰ বিজেপিয়ে পাইছিল ১৫ খন আসন।

হাৰিয়ানাৰ মানুহবিলাক মুলত কৃষক, সামৰিক বাহিনীত কৰ্মৰত নহ’লে কুস্তি খেলুৱৈ। এই সকলো বিলাক মানুহ বিজেপি চৰকাৰৰ কামকলৈ অসন্ত্তষ্ট। দক্ষিন হাৰিয়ানাত বিজেপি শক্তিশালী আৰু ১৫ খন আসন পাব বুলি ধৰিলেও জিডি ৰোড আৰু জাটলেণ্ডত লোকচান হ’ব। নিৰ্বাচনী সমীক্ষক সকলেও বিজেপিয়ে ২৫তকৈ বেছি আসন পোৱাৰ সম্ভাবনা নাই বুলি কৈছে। সত্তা বজাৰৰ মতেও হাৰিয়ানাত কংগ্ৰেছে চৰকাৰ হ’বলৈ গৈ আছে। যদি সচাকৈয়ে হাৰিয়ানাত কংগ্ৰেছৰ চৰকাৰ আহে তেন্তে ই মোদীৰ বাবে চিন্তাৰ কাৰণ হৈ পৰিব।

• তাৰক দাস

গুৱাহাটীত পুনৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া অনুষ্ঠিত কৰাৰ বাবে আগ্ৰহী মুখ্যমন্ত্ৰী ডঃ হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মা। এই ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়াৰ বাবেই অসম অলিম্পিকত দৌৰাত্ম চলিছে নেকি বুলি প্ৰশ্ন কৰে অসমৰ ক্ৰীড়া প্ৰেমীয়ে। ২০০৭ চনত গুৱাহাটীত সফলভাৱে অনুষ্ঠিত হৈছিল ৩৩ সংখ্যক ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া। তদানীন্তন মুখ্যমন্ত্ৰী তৰুণ গগৈৰ তৎপৰতাত সফল হৈছিল ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া।

সেই সময়ত হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মাক সেনাপতি পাতি তৰুণ গগৈ সফল হৈছিল খেল আয়োজনত আৰু সেই অভিজ্ঞতাক সম্বল হিচাপে লৈ এইবাৰ আকৌ ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া অনুষ্ঠিত কৰিবলৈ আগ্ৰহী হৈছে মুখ্যমন্ত্ৰী ডঃ হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মা। ২০২৬-২৭ চনত গুৱাহাটীত ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া অনুষ্ঠিত কৰিম বুলি ঘোষণা কৰাৰ পিছতেই অসম অলিম্পিকত চলিছিল চকী দখলৰ অঘোষিত প্ৰতিযোগিতা। অলিম্পিক সন্থাত সোমোৱাৰ প্ৰধান লক্ষ্য আগন্তুক ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া বুলি অভিযোগ কৰিছে জ্যেষ্ঠ সাংবাদিক পুলিন সাহাই। যোৱাবাৰৰ দৰেই এইবাৰো সৰ্বানন্দ সোণোৱাল সভাপতি আৰু লক্ষ্য কোঁৱৰ সম্পাদক হল । ধাৰাবাহিকতা ভংগ কৰি হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মাই সৰ্বানন্দ সোণোৱালক সভাপতি আসন এৰি দিলে । ইয়াৰ আগতে ৰাজ্যৰ মুখ্যমন্ত্ৰীজনহে হৈছিল অলিম্পিক সন্থাৰ সভাপতি ।

ভাৰতত এনে কিছুমান পৰিঘটনা ঘটিছে য’ত সামান্য অৰ্থনৈতিক পটভূমিৰ ব্যতিক্ৰমী প্ৰতিভাৱান খেলুৱৈয়ে ৰাজনৈতিক হস্তক্ষেপৰ বাবে ৰাষ্ট্ৰীয় বা ৰাজ্যিক দলত স্থান লাভ কৰিবলৈ সংগ্ৰাম কৰে। নিৰ্বাচন প্ৰক্ৰিয়াটো পক্ষপাতদুষ্ট যেন লাগে, উচ্চ দক্ষতা থকা খেলুৱৈতকৈ অধিক আৰ্থিক সম্পদ থকা খেলুৱৈক অনুকূল কৰি তোলা হয়। তদুপৰি নিৰ্বাচকসকলৰ মাজত চিনাকি মুখৰ প্ৰতি পছন্দৰ ফলত পৰিস্থিতি আৰু অধিক ভয়াৱহ হৈ পৰে, যাৰ ফলত বহু যোগ্য খেলুৱৈক ৰাষ্ট্ৰীয় দলৰ পৰা বাদ দিয়া হয়। ইয়াৰ ফলত অৱশেষত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত কৰ্মক্ষমতা ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়।

বৰ্তমানৰ প্ৰবন্ধটোত ভাৰতীয় ক্ৰীড়াৰ ভিতৰৰ ৰাজনৈতিক গতিশীলতাৰ বিষয়ে গভীৰভাৱে আলোচনা কৰা হৈছে, যিয়ে কেৱল বাছনি প্ৰক্ৰিয়াতে নহয়, ব্যৱস্থাটোৰ সমগ্ৰ গাঁথনিতো যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলায়।

ক্ৰীড়াত ৰাজনীতিৰ হস্তক্ষেপ এটা উল্লেখযোগ্য কাৰক যিয়ে নিৰ্দিষ্ট ভূমিকাৰ বাবে ব্যক্তিৰ নিৰ্বাচনত প্ৰভাৱ পেলায়, প্ৰক্ৰিয়াটোত বিশৃংখলতা আৰু পক্ষপাতিত্বৰ প্ৰৱৰ্তন কৰে। যেতিয়া ৰাজনৈতিক সংযোগে যোগ্যতা আৰু সামৰ্থ্যক ছাঁ পেলায়, তেতিয়া ইয়াৰ ফলত দলৰ ভাৰসাম্যহীনতা থাকে আৰু প্ৰতিযোগিতাৰ ন্যায্যতাক লৈ সন্দেহৰ সৃষ্টি হয়। ফলস্বৰূপে প্ৰতিভাৱান খেলুৱৈসকলক একাষৰীয়া কৰি ৰখা হয়, যাৰ ফলত ব্যক্তিগত অন্যায় আৰু তেওঁলোকৰ জাতিৰ বাবে ক্ৰীড়াৰ প্ৰদৰ্শনত সামূহিকভাৱে ব্যাঘাত জন্মে। এই অন্যায় নিৰ্বাচন প্ৰক্ৰিয়াই ক্ৰীড়াবিদ্যাৰ মূল্য হ্ৰাস কৰে, এথলেটিক দক্ষতাতকৈ ৰাজনৈতিক সংযোগক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়ে, আৰু এনে এক অবাঞ্চিত পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি কৰে য’ত সফলতা এনে অযথা স্বাৰ্থৰ দ্বাৰা অন্যায়ভাৱে প্ৰভাৱিত হয়।

২০২২ চনত জ্যেষ্ঠ অধিবক্তা ৰাহুল মেহৰাই দিল্লী উচ্চ ন্যায়ালয়ত আৱেদন জনাইছিল যে ৰাষ্ট্ৰীয় সংহিতা মানি নচলা ক্ৰীড়া সংস্থাসমূহক আৰ্থিক সাহায্য দিয়া বন্ধ কৰক। স্বচ্ছতাৰ অভাৱৰ কাৰণ তেওঁ একেৰাহে চৰকাৰৰ বুলি কয়।

যেতিয়া চৰকাৰে ক্ৰীড়াত ৰাজনৈতিক বিবেচনাৰ সূত্ৰপাত কৰে, তেতিয়া পুঁজি আৰু সমৰ্থনৰ দৰে মূল্যৱান সম্পদ প্ৰায়ে অপচয় কৰা হয়। এই মিল নোহোৱাৰ গভীৰ প্ৰভাৱ পৰিব পাৰে, কিয়নো কিছুমান খেলুৱৈ বা খেলক অন্যায়ভাৱে অনুকূল কৰা হয় আৰু আন কিছুমানক অৱহেলিত কৰা হয়। এই প্ৰভাৱসমূহে সমগ্ৰ ক্ৰীড়া পৰিৱেশত ঢৌ খেলে, উপেক্ষিত অঞ্চলসমূহত সুৰক্ষিত প্ৰতিভাৰ বিকাশত বাধাৰ সৃষ্টি কৰে আৰু বিশ্ব প্ৰতিযোগিতাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় বিত্তীয় সাহায্যৰ প্ৰৱেশত বাধাৰ সৃষ্টি কৰে।

ফলত ক্ৰীড়াৰ ক্ষেত্ৰত অসমান খেলপথাৰ, ক্ৰীড়া খণ্ডৰ সামগ্ৰিক বৃদ্ধি স্তব্ধ হৈ পৰে আৰু ক্ৰীড়া খণ্ডৰ সামগ্ৰিক বৃদ্ধিত আধিপত্য বিস্তাৰ কৰা বিভিন্ন খেলুৱৈৰ মাজত এটা দেশৰ প্ৰতিযোগিতামূলক প্ৰদৰ্শনত প্ৰভাৱ পেলায় আৰু বিভিন্ন এথলেটিক ক্ষেত্ৰত এটা দেশৰ প্ৰতিযোগিতামূলক প্ৰদৰ্শনত প্ৰভাৱ পেলায়।

ৰাজনীতি আৰু ক্ৰীড়া সঘনাই ছেদ হৈছে, যাৰ ফলত প্ৰায়ে ক্ৰীড়া সংস্থাসমূহৰ ভিতৰত দুৰ্নীতিৰ সৃষ্টি হৈছে। দুৰ্নীতিগ্ৰস্ত ব্যৱস্থাৰ উন্মেষ ঘটে যেতিয়া নেতাসকলে খেলুৱৈৰ কল্যাণৰ ওপৰত ৰাজনৈতিক উদ্দেশ্যক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়ে, সততা আৰু ন্যায়পৰায়ণতাৰ সৈতে আপোচ কৰে। ক্ৰীড়া শাসনৰ ওপৰত আস্থাৰ এই খহনীয়াৰ স্থায়ী পৰিণতি হয়, কিয়নো খেলুৱৈ আৰু অনুৰাগীয়ে প্ৰতিষ্ঠিত নিয়ম মানি চলাৰ ওপৰত বিশ্বাস হেৰুৱাই পেলায়। দীৰ্ঘম্যাদী প্ৰভাৱৰ ভিতৰত ক্ৰীড়াৰ ভাবমূৰ্তি কলংকিত কৰা আৰু ন্যায্য খেল আৰু ন্যায়ৰ দৰে মৌলিক নীতিৰ অপূৰণীয় ক্ষতি কৰাটোও অন্তৰ্ভুক্ত।

ভাৰতীয় অলিম্পিক সন্থাৰ পূৰ্বৰ সভাপতি সুৰেশ কালমাদীয়ে ভাৰতৰ ক্ৰীড়াৰ বিকাশত উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰিছিল। কিন্তু ২০১০ চনৰ কমনৱেলথ গেমছৰ পিছত দুৰ্নীতিৰ অভিযোগৰ সন্মুখীন হোৱাত তেওঁৰ সুনামত আঘাত হানিছিল। অনুষ্ঠানৰ সময়ত আন্তঃগাঁথনিৰ দুৰ্বল ব্যৱস্থা আৰু নিৰাপত্তাৰ বিজুতিৰ বাবে তেওঁক জগৰীয়া কৰা হয়।

এই অভিযোগৰ প্ৰতি সঁহাৰি জনাই কেন্দ্ৰীয় সতৰ্কতা আয়োগে কেন্দ্ৰীয় তদন্তকাৰী ব্যুৰো (চিবিআই)ক গেমছৰ কিছুমান দিশৰ তদন্ত কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়ে। ইয়াৰ পিছত ২০১১ চনত কালমাডীক চিবিআইয়ে গ্ৰেপ্তাৰ কৰে, আৰু তেওঁৰ সদস্যপদ স্থগিত ৰখা হয়।

ক্ৰীড়া প্ৰশাসনৰ প্ৰত্যাহ্বানসমূহ মোকাবিলা কৰিবলৈ এটা বাধ্যতামূলক প্ৰস্তাৱ উত্থাপন হয়: প্ৰাক্তন খেলুৱৈসকলক মূল ভূমিকাত জড়িত কৰা। তেওঁলোকৰ ৰাজনীতিত প্ৰৱেশৰ বাবে প্ৰৰোচনা বা ক্ৰীড়া সংস্থাৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ পদত নিযুক্তি দি এই কাম সম্ভৱ হ’ব পাৰে। এই ধাৰণাটোৰ আঁৰৰ যুক্তিটো হ’ল এই বিশ্বাস যে ক্ৰীড়াৰ প্ৰত্যক্ষ অভিজ্ঞতা থকা ব্যক্তিসকলে জবাবদিহিতা বলবৎ কৰিবলৈ আৰু শাসনৰ মানদণ্ড উন্নত কৰিবলৈ অধিক সুসজ্জিত।

২০১৩ চনত ক্ৰিকেটৰ পৰা অৱসৰ লোৱাৰ পিছত শচীন টেণ্ডুলকাৰে ভাৰতৰ ক্ৰীড়া বিকাশৰ প্ৰসাৰৰ দিশত নিজৰ মনোযোগ স্থানান্তৰিত কৰে। ৰাজ্যসভাৰ সদস্য আৰু ভাৰতীয় ক্ৰিকেট নিয়ন্ত্ৰণ ব’ৰ্ডৰ পৰামৰ্শদাতা পেনেলৰ বিশিষ্ট ব্যক্তি হিচাপে তেওঁৰ ভূমিকাই পূৰ্বৰ খেলুৱৈসকলে ক্ৰীড়া শাসনত কেনেদৰে অৰিহণা যোগাব পাৰে তাৰ উদাহৰণ দাঙি ধৰে। একেদৰে পদ্মশ্ৰী আৰু অৰ্জুন বঁটাৰে সন্মানিত অলিম্পিক ৰূপৰ পদক বিজয়ী ৰাজ্যবৰ্ধন সিং ৰাথোৰে ২০২৩ চনৰ ডিচেম্বৰৰ পৰা ৰাজস্থান চৰকাৰৰ উদ্যোগ আৰু বাণিজ্য, যুৱ পৰিক্ৰমা আৰু ক্ৰীড়া বিভাগত কেবিনেট মন্ত্ৰী হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰি আহিছে।

ভাৰতত ক্ৰীড়াক আগুৱাই নিয়াত ব্যক্তিগত উদ্যোগসমূহে উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰে। তেওঁলোকে আন্তঃগাঁথনি উন্নয়নত অৰিহণা যোগায়, অনুষ্ঠানৰ পৃষ্ঠপোষকতা কৰে, খেলুৱৈসকলক সহায় কৰে, আৰু তৃণমূল পৰ্যায়ৰ পদক্ষেপ আয়োজন কৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, ৰিলায়েন্স ইণ্ডাষ্ট্ৰীজ, টাটা গ্ৰুপ, আৰু জে এছ ডব্লিউ স্প’ৰ্টছৰ দৰে কোম্পানীয়ে বিভিন্ন ক্ৰীড়া লীগ আৰু ইণ্ডিয়ান প্ৰিমিয়াৰ লীগ (আই পি এল) আৰু ইণ্ডিয়ান ছুপাৰ লীগ (আই এছ এল)ৰ দৰে ইভেণ্টৰ পৃষ্ঠপোষকতা কৰে। তদুপৰি জে এছ ডব্লিউ স্প’ৰ্টছৰ দৰে ব্যক্তিগত প্ৰতিষ্ঠানে অত্যাধুনিক ক্ৰীড়াৰ সুবিধা নিৰ্মাণত বিনিয়োগ কৰে, যাৰ উদাহৰণ কৰ্ণাটকৰ ইনস্পাইৰ ইনষ্টিটিউট অৱ স্প’ৰ্টছে। ইয়াৰ উপৰিও অলিম্পিক গোল্ড কুৱেষ্ট (OGQ)ৰ দৰে খেলুৱৈ সহায়ক কাৰ্যসূচীয়ে টাটা ষ্টীল আৰু এডেলৱাইছ ফাইনেন্সিয়েল চাৰ্ভিচেছৰ দৰে কৰ্পৰেট পৃষ্ঠপোষকৰ পৰা সমৰ্থন লাভ কৰে যাতে অলিম্পিক পদক লাভ কৰিব পৰা ভাৰতীয় খেলুৱৈসকলক চিনাক্ত আৰু লালন-পালন কৰিব পাৰি।

আনহাতে, এথলেটিকছ বিশেষকৈ তৃণমূল পৰ্যায়ৰ খেলুৱৈসকলক উপকৃত কৰা ইতিবাচক চৰকাৰী পদক্ষেপসমূহক স্বীকাৰ কৰাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। শেহতীয়া বছৰবোৰত চৰকাৰসমূহে এই ক্ষেত্ৰত উল্লেখযোগ্য অগ্ৰগতি লাভ কৰিছে। ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়া প্ৰতিভা প্ৰতিযোগিতা আঁচনি, খেলো ইণ্ডিয়া, আৰু টাৰ্গেট অলিম্পিক প’ডিয়াম আঁচনি আদি আঁচনিসমূহে ক্ৰীড়া বিকাশৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ দায়বদ্ধতাৰ প্ৰমাণ হিচাপে থিয় দিছে। এই পদক্ষেপসমূহৰ লক্ষ্য হৈছে তৃণমূল পৰ্যায়ৰ পৰা প্ৰতিভাক লালন-পালন কৰা, উচ্চাকাংক্ষী খেলুৱৈসকলক ৰাষ্ট্ৰীয় আৰু আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় মঞ্চত পাৰদৰ্শিতা দেখুৱাবলৈ সুযোগ আৰু সম্পদ প্ৰদান কৰা। এইদৰে ক্ৰীড়াত ৰাজনীতিক কেন্দ্ৰ কৰি নেতিবাচক অৰ্থবোধৰ সৃষ্টি হোৱাৰ পিছতো চৰকাৰী প্ৰচেষ্টাই ইয়াৰ উন্নতিত অনস্বীকাৰ্যভাৱে অৰিহণা যোগাইছে।

• নয়ন বৰ্মন

বিদ্যালয়ৰ শৌচাগাৰটো প্ৰতিদিনে চাফা কৰা হয় নেকি? ফেনাইল, এতিয়াও আছে নেকি? নে সমগ্ৰ বিদ্যালয়তে শৌচাগাৰৰ গোন্ধ পোৱা যায়? ২০১৫ চনত দিল্লীৰ শিক্ষামন্ত্ৰী মনীষ ছিছ’দিয়াক উপদেষ্টা হিচাপে নিযুক্ত কৰাৰ পিছতে আতিশীয়ে এই বিষয়টো প্ৰথমে লক্ষ্য কৰিছিল। তেওঁৰ যুক্তি আছিল যে স্কুলৰ শৌচাগাৰবোৰ লেতেৰা হ’লে ছোৱালীবোৰে নিয়মিতভাৱে স্কুললৈ আহিব নিবিচাৰিব। গতিকে বিদ্যালয় পৰিদৰ্শকে প্ৰতি সপ্তাহত শৌচাগাৰসমূহ নিৰীক্ষণ কৰিব লাগে।
বিদ্যালয়লৈ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আহিবলৈ ধৰিলে। কিন্তু আতিশিয়ে সমীক্ষা চলাই চৰকাৰী বিদ্যালয়ৰ ল’ৰা-ছোৱালীয়ে সঠিকভাৱে শিকিব পৰা নাই বুলি জানিব পৰা গৈছে। গতিকে মাধ্যমিক আৰু উচ্চতৰ মাধ্যমিকত উত্তীৰ্ণৰ হাৰ কম। ‘মিছন চুনাউটি’, ‘মিছন বন্যাদ’ আৰম্ভ হ’ল৷ তৃতীয় শ্ৰেণীৰ পৰা অষ্টম শ্ৰেণীলৈকে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ শিক্ষাৰ মানদণ্ড চোৱাৰ কাম আৰম্ভ হৈছে। ফলাফল হাতে হাতে আহিল। দিল্লী চৰকাৰী বিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে ব’ৰ্ডৰ পৰীক্ষাত ফাট মেলিলে। আতিশীৰ হাততেই আৰম্ভ হৈছিল দিল্লীৰ চৰকাৰী বিদ্যালয়ৰ পৰিবৰ্তন।

দিল্লীৰ নতুন মুখ্যমন্ত্রী আতিশী ৰাজনীতিত জড়িত হৈ আছে মনিষ চিছ’দিয়াৰ লগত৷ ২০১০ চনত আটিছিৰ সৈতে ছিছ’ডিয়াৰ কথা-বতৰা। ইয়াৰ পিছত ছিছ’দিয়াই ইলেক্ট্ৰনিক মিডিয়াৰ সাংবাদিকতাৰ চাকৰি এৰি অৰবিন্দ কেজৰিৱালৰ সৈতে বেচৰকাৰী সংস্থা এটাত কাম কৰে। আৰু আতিশী আৰু তেওঁৰ হ’বলগীয়া স্বামী — আই আই টি-দিল্লী আৰু আই আই এম-আহমেদাবাদৰ প্ৰাক্তন ছাত্ৰ প্ৰবীণ সিঙে — বিভিন্ন সামাজিক কাম কৰি আছে। অৰবিন্দ কেজৰিৱালৰ দুৰ্নীতি বিৰোধী আন্দোলন আন্না হাজাৰেৰ ওচৰলৈ আতিশীক আনিছিল ছিছ’দিয়াই।

দিল্লী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ইতিহাসৰ অধ্যাপক বিজয় কুমাৰ সিং আৰু তৃপ্তী ৱাহীৰ কন্যা আতিশীয়ে ছেইণ্ট ষ্টিফেন কলেজলৈ গৈ স্প্ৰিংডেলছ স্কুলত ইতিহাস অধ্যয়ন আৰু তাৰ পিছত অক্সফৰ্ডলৈ স্নাতকোত্তৰ ডিগ্ৰী লাভ কৰাটো অস্বাভাৱিক নাছিল। ইয়াৰ উপৰিও আতিছিয়ে অক্সফৰ্ডৰ পৰা ইতিহাসত স্নাতকোত্তৰ ডিগ্ৰী কৰিছিল আৰু তাৰ পিছত শিক্ষামূলক গৱেষণাত স্নাতকোত্তৰ ডিগ্ৰী লাভ কৰিছিল—সেয়াও ৰোডছৰ বৃত্তিত। ইতিহাস নহয়, সেই অধ্যয়নেই আতিশীক ভৱিষ্যতলৈ আগুৱাই লৈ গৈছিল।

মাৰ্লেনাই তেওঁলোকৰ দুই কন্যাৰ নাম ৰোজা আৰু তৃপ্তী ৰাখে। ৰোজা লাক্সেমবাৰ্গৰ প্ৰেৰণাত ডাঙৰ কন্যাৰ নাম ৰোজা ৰখা হৈছিল। মাৰ্লেনা মাৰ্ক্স-লেনিনৰ প্ৰেৰণাত আতিশীৰ লগত জড়িত হৈ পৰে। ২০১৯ চনৰ লোকসভা নিৰ্বাচনত যেতিয়া আম আদমী পাৰ্টিয়ে ভাৰতীয় ক্ৰিকেট দলৰ বৰ্তমানৰ প্ৰশিক্ষক গৌতম গম্ভীৰৰ বিৰুদ্ধে পূব দিল্লীৰ পৰা আতিশীক খেলপথাৰত থিয় কৰাইছিল, তেতিয়া বিজেপিৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰত আতিশীয়ে মাৰ্লেনাক নিজৰ নামৰ পৰা বাদ দিছিল। তেওঁ বিজেপিক কমিউনিষ্ট বা খ্ৰীষ্টানৰ দৰে অপপ্ৰচাৰৰ কোনো সুযোগ দিব বিচৰা নাছিল। ক’লে, মাৰ্লেনা তাইৰ উপাধি একেবাৰেই নহয়। পিতৃ-মাতৃয়ে দিয়া দ্বিতীয় নাম। তেওঁৰ প্ৰকৃত নাম আতিশী সিং। কিন্তু এতিয়া কেৱল আতিশী নামেৰে পৰিচিত হ’ব বিচাৰে। দক্ষিণ দিল্লীৰ কলকাজী অঞ্চলত অৱশ্যে চৰকাৰী ব’ৰ্ডত স্থানীয় বিধায়কজনৰ নাম আতিশী সিং বুলি লিখা আছে।

ৰাজনীতিৰ স্বাৰ্থত বহু কথা কাটিব লগা হৈছে – বন্ধুত্ব, আনুগত্য সলনি কৰিব লাগিব। আম আদমী পাৰ্টিৰ প্ৰাৰম্ভিক দিনত প্ৰশান্ত ভূষণ আৰু যোগেন্দ্ৰ যাদৱৰ লগত অতি ঘনিষ্ঠ আছিল। তেওঁলোকৰ সৈতে কেজৰিৱালৰ বিবাদৰ বাবে দুয়োকে দলৰ পৰা বহিষ্কাৰ কৰা হয়। প্ৰশ্ন উত্থাপন হ’ল, এইবাৰ আতিশি কোন দিশলৈ যাব? আতিশীয়ে কেজৰিৱালৰ শিবিৰত নামভৰ্তি কৰাত পলম কৰা নাছিল। যোগেন্দ্ৰ যাদৱক সমালোচনা কৰি ৰাজহুৱা পত্ৰ লিখিছিল প্ৰশান্ত ভূষনে।

মাত্ৰ চাৰি বছৰ পূৰ্বে আতিশী প্ৰথমবাৰৰ বাবে বিধায়ক হৈছিল। যোৱা বছৰ তেওঁ প্ৰথম মন্ত্ৰী হৈছিল। মনীষ চিসোদিয়া, সত্যেন্দ্ৰ জৈনক গ্ৰেপ্তাৰ কৰাৰ বাবে অতীশীয়ে অকলে চৈধ্যটা কাৰ্যালয় চম্ভালিছে। অৰবিন্দ কেজৰিৱালে স্বাধীনতা দিৱসৰ পূৰ্বে ইংগিত দিছিল যে নিৰ্বাচনৰ পূৰ্বে পদত্যাগ কৰিলে তেওঁক মুখ্যমন্ত্ৰী হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হ’ব পাৰে। তিহাৰ কাৰাগাৰত বহি থকা কেজৰিৱালে দিল্লী চৰকাৰৰ ১৫ আগষ্টৰ অনুষ্ঠানত জাতীয় পতাকা উত্তোলন কৰিবলৈ আতিশীক মনোনীত কৰে।

মাৰ্ক্স-লেনিনৰ ভক্ত আফজল গুৰুক ফাঁচী দিয়াৰ বিৰুদ্ধে আবেদন জনোৱা অধ্যাপক বিজয়-ত্ৰিপ্তীৰ কন্যাক শ্বাহীন বাগত CAA-NRC বিৰোধী মহিলা আন্দোলনৰ সমান্তৰালভাৱে দেখা পোৱা নগ’ল। সেই ‘কা’ বিৰোধী আন্দোলনৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা উত্তৰ-পূব দিল্লীৰ সাম্প্ৰদায়িক হিংসাৰ সময়ত কেজৰিৱাল-চিছ’দিয়াসকলৰ দৰেই তেওঁও একাষৰীয়া হৈ থাকিল। মুখ্যমন্ত্ৰী হিচাপে আতিশিয়ে কন’ট প্লেচৰ প্ৰাচীন হনুমান মন্দিৰলৈ গৈ হনুমান চলিছা পাঠ কৰে। অৰবিন্দ কেজৰিৱালে মুখ্যমন্ত্ৰীৰ দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰাৰ সময়ত ৰামায়ণত ভাৰতৰ দৰে ৰাজপাটত ৰামৰ খুৰা লৈ ৰাজ্যখন শাসন কৰিব বুলি কয়। তেওঁ কেজৰিৱালৰ জেলৰ সময়ক ‘ৰামৰ নিৰ্বাসন’ৰ সৈতে তুলনা কৰিছিল। দিল্লীত ‘ৰাম ৰাজ্য’ স্থাপনৰ কথা ক’লে। মুখ্যমন্ত্ৰী পদৰ পৰা পদত্যাগ কৰাৰ চাৰি মাহৰ পাছত দিল্লী নিৰ্বাচনত জয়ী হোৱাৰ পিছত কেজৰিৱালে পুনৰ মুখ্যমন্ত্ৰী হোৱাৰ প্ৰত্যাহ্বানক আতিশীয়ে ‘সীতাৰ অধ্যায়’ বুলি অভিহিত কৰে।

• ৰূপম তালুকদাৰ

লেবানন কেনেকৈ ৰাতিটোৰ ভিতৰতে মুছলমান সংখ্যাগৰিষ্ঠ দেশ হৈ পৰিল , লেবাননৰ গৃহযুদ্ধৰ পৰা হিন্দুসকলে শিকিব লগা ইছলামৰ ৰাজনৈতিক অসমাপ্ত এজেণ্ডা ।

লেবাননৰ দৰেই সমসাময়িক যুগতো ৰাজনৈতিক ইছলামে কেনেকৈ অমুছলমান দেশ এখন জয় কৰে সেই কথা অসমীয়াই কেতিয়া উপলব্ধি কৰিব ।

অমুছলমানে শাসন কৰা দেশত মুছলমানক বাস কৰিবলৈ দিয়া হোৱা নাই। কাৰণ ইছলামিক বস্তুৰ আঁচনিত অমুছলমানসকল মুছলমানতকৈ নীচ হোৱাটো বাধ্যতামূলক। যদি তেওঁলোকে প্ৰকৃততে কৰে তেন্তে সেই দেশখনক মুছলমান সংখ্যাগৰিষ্ঠ দেশলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা উচিত।

ভূমধ্যসাগৰীয় উপকূলত পশ্চিম এছিয়াৰ এখন সৰু দেশ লেবানন। ১৯৭০ চনত ইজৰাইলৰ বাহিৰেও এই অঞ্চলৰ একমাত্ৰ অমুছলমান সংখ্যাগৰিষ্ঠ দেশ আছিল। আৰু ই আছিল একমাত্ৰ গণতন্ত্ৰিক দেশ । আৰু ইয়াৰ গণতন্ত্ৰীক চৰিত্ৰই শেষত মুছলমানসকলে ইয়াক দখল কৰিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল ।

লেবানন এখন প্ৰাচীন দেশ যাৰ কথা বাইবেলত উল্লেখ কৰা হৈছে। ইয়াৰ বেকা উপত্যকা সাগৰৰ ওচৰৰ কুইণ্টেচেন্সিয়েল পাহাৰীয়া ভূখণ্ড হিচাপে বিখ্যাত। ১৯৭৫ চনলৈকে লেবানন আছিল ভব্য সংস্কৃতিৰ দেশ । ইয়াৰ সাংস্কৃতিক বৈচিত্ৰ্য আছিল কিংবদন্তি। ইয়াতেই আছিল মেৰ’নাইট খ্ৰীষ্টানসকলৰ একমাত্ৰ বাসস্থান, পূব ছিৰিয়ান খ্ৰীষ্টান ধৰ্মৰ এটা প্ৰাচীন শাখা যিটো আন্টিয়ক (যিখন এতিয়া তুৰস্কৰ সম্পূৰ্ণ মুছলমান চহৰ)ৰ মূল ঘৰৰ পৰা মচি পেলোৱা হৈছিল।

এছিয়াত বাকী থকা গ্ৰীক কেথলিকসকলৰ ভিতৰত শেষৰটোও লেবাননত আছিল। ইয়াৰ ভিতৰত অতি কম আৰু তেওঁলোকে পৰিচয় কৰাই দিয়া একমাত্ৰ সংস্কৃতিটো হ’ল অৰ্থডক্স। গতিকে ই এটা বিশেষ গোট। তুৰস্কই তেওঁলোক সকলোকে পৰিষ্কাৰ কৰাৰ পিছত এছিয়াত বাকী থকা শেষ গ্ৰীক অৰ্থডক্সসকলৰ বাসস্থানো আছিল।

অট্টোমান সাম্ৰাজ্যৰ পিছত লেবানন আৰু ছিৰিয়া ফ্ৰান্সৰ উপনিবেশলৈ পৰিণত হ’ল, যাক আশাবাদীভাৱে ‘প্ৰটেক্টৰেট’ বুলি কোৱা হয়। ঐক্যবদ্ধ আদেশ থকা এখন দেশ আছিল। কিন্তু ১৯৪৪ চনৰ ভিতৰত বিঔপনিবেশিকৰণৰ যুগ আৰম্ভ হৈছিল আৰু ফৰাচীসকলে দেশ এৰি যাবলৈ সাজু হৈছিল।

তেওঁলোকৰ স্বাধীনতাৰ সময়ত ছিৰিয়াৰ পূৰ্বৰ ফ্ৰান্সৰ মেণ্ডেটক দুখন স্বাধীন দেশত বিভক্ত কৰা হৈছিল য’ত লেবানন খ্ৰীষ্টান সংখ্যাগৰিষ্ঠ দেশ আৰু ছিৰিয়া মুছলমান সংখ্যাগৰিষ্ঠ দেশ হিচাপে লৈছিল। লেবানন গণতন্ত্ৰ আছিল আনহাতে ছিৰিয়া আছিল একনায়কত্ববাদ।

আৰু লেবানন স্বাধীন হোৱাৰ লগে লগে চুবুৰীয়া ইছলামিক দেশসমূহে ইয়াৰ জনগাঁথনি সলনি কৰি আক্ৰমণ কৰি ইছলামিক দেশলৈ ৰূপান্তৰিত কৰাৰ বাবে আগবাঢ়িল। ইয়াতেই আমি ইছলামৰ শৰণাৰ্থী কৌশল বুজিব লাগিব।

ইছলামে মুছলমান শৰণাৰ্থীসকলক অমুছলমান দেশসমূহত ইছলামিক সম্প্ৰসাৰণৰ পদাতিক হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰে। ইছলামে এক উজ্জ্বল কৌশলগত কৌশলেৰে গৃহযুদ্ধ বা ডুব যোৱা অৰ্থনীতিৰ দৰে মহান মানৱীয় সংকটকো ইছলামিক সম্প্ৰসাৰণৰ আহিলালৈ ৰূপান্তৰিত কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে।

আনকি সম্পূৰ্ণ ইছলামিক দেশ এখনত গৃহযুদ্ধ হ’লেও ইছলামে চুবুৰীয়া অমুছলমান দেশসমূহৰ ইছলামিক উপনিবেশিকৰণৰ বাহনলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে। গৃহযুদ্ধই ক’ব নোৱাৰা অত্যাচাৰ আৰু মহান মানৱীয় ট্ৰেজেডীৰ দ্বাৰা বিপুল সংখ্যক লোকক স্থানচ্যুত কৰে।

ট্ৰেজেডীটো প্ৰকৃত যদিও ইয়াক এটা গোপন উদ্দেশ্যৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। তাৰ পিছত এই শৰণাৰ্থীসকলে য’ৰ পৰা আহিছে ইছলামিক দেশসমূহৰ সীমাৰ বাহিৰলৈ পলায়ন কৰে: আৰু তেওঁলোকে অমুছলমান দেশসমূহৰ ওচৰত আশ্ৰয়ৰ বাবে আবেদন জনায়।

ইয়াৰ দ্বাৰা বহু লক্ষ্যত উপনীত হয়: প্ৰথমে শৰণাৰ্থীসকলে অমুছলমান নৈতিকতা আৰু আইনৰ দ্বাৰা পৰিচালিত গণতন্ত্ৰত উন্নত জীৱন লাভ কৰে। মুক্ত দেশৰ সকলো ফল ভোগ কৰে। আৰু তেওঁলোকে ইছলামৰ কাৰ্য্যক আগুৱাই নিবলৈ পায়, অমুছলমান দেশত মুছলমান জনসংখ্যা বৃদ্ধি কৰি।

১৯৭০-৭১ চনত লেবাননত সন্দেহহীন খ্ৰীষ্টান সংখ্যাগৰিষ্ঠতাৰ সৈতে ঠিক এনেকুৱাই হৈছিল। জৰ্ডান আৰু ছিৰিয়াই নিজৰ মুছলমান জনসংখ্যাৰ গতি ইজৰাইলৰ বাহিৰে অঞ্চলটোৰ একমাত্ৰ অমুছলমান সংখ্যাগৰিষ্ঠ দেশ লেবাননৰ ফালে ঠেলি দিলে আৰু ইয়াৰ সুক্ষ্ম জনগাঁথনি সলনি কৰিলে।

সন্ত্ৰাসবাদী সংগঠনসমূহে (ছিয়া আৰু চুন্নী) মুছলমানসকলক মূল চৰকাৰী প্ৰতিষ্ঠানসমূহত অনুপ্ৰৱেশ কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰিছিল আৰু নিয়ন্ত্ৰণ ল’বলৈ আন্দোলন আৰম্ভ কৰিছিল, কিন্তু ‘বাওঁপন্থী’ লেবেলৰ অধীনত। লেবাননত ইছলামিক সন্ত্ৰাসবাদীৰ পদাতিক সৈনিকসকল ‘বাওঁপন্থী’ হৈ পৰিল, বাওঁপন্থীৰ সৈতে একো কৰিব নালাগিল।

স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে দুৰ্ভগীয়া সংখ্যাগৰিষ্ঠ খ্ৰীষ্টানসকল ‘সোঁপন্থী’ হৈ পৰিল, কোনো কাৰণ নোহোৱাকৈ। সন্ত্ৰাসবাদীসকলে জানিছিল যে নাজী-ফেচিষ্ট মিত্ৰজোঁটে আৰম্ভ কৰা বিশ্বযুদ্ধৰ পৰা মাত্ৰ সুস্থ হৈ উঠা পৃথিৱীখনত যিকোনো বস্তু আৰু যিকোনো ব্যক্তিক ‘বাওঁপন্থী’ টেগটোৰে লেপ আপ কৰিব।

ঠিক এইটোৱেই হ’ল। গ্লোবেল মিডিয়াই লেবাননৰ খ্ৰীষ্টান ‘গৰিষ্ঠসংখ্যক’ক উন্মাদ বাওঁপন্থী গালি-গালাজত দানৱীকৰণ কৰিছিল, তেওঁলোকক মুছলমান বাওঁপন্থী সংখ্যালঘুৰ অধিকাৰ দখল কৰা ফেচিষ্ট বুলি অভিহিত কৰিছিল। মুছলমানসকলক বিশ্বব্যাপী সহানুভূতি সৃষ্টি কৰিবলৈ ডিজাইন কৰা শব্দৰে চিত্ৰিত কৰা হৈছিল।

সত্যটো আছিল যে ১৯৭১ চনৰ ভিতৰত লেবাননত খ্ৰীষ্টানসকলৰ সংখ্যা আছিল মাত্ৰ ৫২-৫৪% & তেওঁলোকক মুছলমান শৰণাৰ্থীয়ে অহৰহ আক্ৰমণ কৰি আছিল। সত্যটো আছিল যে লেবাননত কোটি কোটি মুছলমান থকা ৫০খন ইছলামিক দেশৰ সাগৰ আগুৰি থকাৰ সময়তে মাত্ৰ কেইলাখ লাখ খ্ৰীষ্টান আছিল।

গতিকে কেইলাখ লাখ বিচ্ছিন্ন লেবাননৰ খ্ৰীষ্টানৰ এটা ‘সোঁপন্থী’ খ্ৰীষ্টান ‘গৰিষ্ঠতা’ক ‘নিপীড়নকাৰী’ হিচাপে চিত্ৰিত কৰা হৈছিল, যিসকলে দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পোৱা ‘বাওঁপন্থী’ ‘নিপীড়িত’ মুছলমানৰ জনসংখ্যাৰ বিৰুদ্ধে এক কোটি- কোটি গোলকীয় ইছলামৰ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় নেটৱৰ্কৰ সুবিধা লৈছিল। শক্তিশালী জনসংখ্যা।

মুছলমানসকলে চহৰৰ পিছত চহৰ ল’বলৈ ধৰিলে। প্ৰথমে পশ্চিম বেইৰুট, তাৰ পিছত চিডন, তাৰ পিছত টাইৰ। এই প্ৰাচীন খ্ৰীষ্টান চহৰসমূহ সম্পূৰ্ণৰূপে ইছলামিক কৰা হৈছিল। মুছলমানসকলৰ সংখ্যা এতিয়া প্ৰায় ৪৪% লৈ বৃদ্ধি পাইছিল। তেতিয়াই তেওঁলোকে গৃহযুদ্ধ আৰম্ভ কৰে।

বাওঁপন্থী ইতিহাসবিদসকলে এতিয়াও লেবাননৰ গৃহযুদ্ধক বগা কৰি কয় যে খ্ৰীষ্টানসকলেই আৰম্ভ কৰিছিল। কিন্তু খ্ৰীষ্টানসকলৰ ওপৰত মুছলমানৰ আক্ৰমণ ইমানেই সঘনাই হৈছিল যে খ্ৰীষ্টানসকলৰ হাতত বাকী থকাখিনি ৰক্ষা কৰাৰ বাহিৰে আন কোনো বিকল্প নাছিল।

চহৰৰ পিছত চহৰ খ্ৰীষ্টানসকলৰ পৰা পৰিষ্কাৰ হোৱাৰ লগে লগে তেওঁলোকে নিজৰ ভূখণ্ডৰ সশস্ত্ৰ প্ৰতিৰক্ষা আৰম্ভ কৰিলে। অলপ পিছতে তেওঁলোকৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ গৃহযুদ্ধ আৰম্ভ হ’ল। খ্ৰীষ্টানসকল সামৰিক, ভৌগোলিক আৰু মতাদৰ্শগতভাৱে বিচ্ছিন্ন হৈ পৰিছিল আৰু বিশ্বৰ সংবাদ মাধ্যমে এতিয়াও তেওঁলোকক আক্ৰমণকাৰী হিচাপে চিত্ৰিত কৰিছিল।

আৰু মুছলমানসকল বিশ্বব্যাপী সকলো ইছলামিক দেশৰ সৈতে নেটৱৰ্কযুক্ত আছিল আৰু এটা মুছলমান দেশ ছিৰিয়াৰ সৈতে ভৌগোলিক সংলগ্নতা আছিল যিয়ে তেওঁলোকক অস্ত্ৰ, সন্ত্ৰাসবাদী আৰু অধিক মুছলমান শৰণাৰ্থী প্ৰদান কৰিবলৈ অত্যন্ত ইচ্ছুক আছিল যাতে ইছলামৰ পক্ষত ভাৰসাম্য আৰু অধিক হেলনীয়া নহয়।

১৯৯১ চনলৈকে গৃহযুদ্ধ দহ বছৰ ধৰি চলিছিল আৰু ইয়াৰ অন্ত পৰাৰ সময়লৈকে পৰিস্থিতি ওলোটা হৈ পৰিছিল আৰু মুছলমান সংখ্যাগৰিষ্ঠ আৰু খ্ৰীষ্টান সংখ্যালঘু হৈ পৰিছিল। প্ৰতি বছৰে খ্ৰীষ্টানসকলে আমেৰিকালৈ প্ৰব্ৰজন কৰাৰ লগে লগে পৰিস্থিতি প্ৰতি বছৰে বেয়া হৈ আহিছে।

লেবাননত এতিয়া ৬৩% মুছলমান সংখ্যাগৰিষ্ঠতা আছে আৰু বৰ্তমান ইছলামিক শৰণাৰ্থী সংকটে অধিক সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰিছে। প্ৰতি বছৰে খ্ৰীষ্টানসকলে তেওঁলোকৰ বাবে নিৰাপদ আশ্ৰয়স্থল হিচাপে গণ্য কৰা দক্ষিণ আমেৰিকালৈ পলায়ন কৰিছে আৰু হিজবুল্লাহৰ লগতে চুন্নী সন্ত্ৰাসবাদী সংগঠনসমূহো শক্তিশালী হৈ আহিছে।

যুদ্ধৰ ফলাফল আনুষ্ঠানিকভাৱে আৰম্ভ হোৱাৰ আগতেই সিদ্ধান্ত লোৱা হৈছিল। পশ্চিমৰ দ্বাৰা আৱদ্ধ স্থানীয় খ্ৰীষ্টান মিলিচীয়াৰ এটা শিথিল মিত্ৰজোঁটৰ কোনো তুলনা নাছিল, বিশ্ব জয় কৰাৰ মিছন থকা বিশ্বব্যাপী ইছলামিক সম্প্ৰদায়ৰ সমৰ্থনত সুসমন্বিত মুছলমানসকলৰ বিৰুদ্ধে।

যুদ্ধৰ পিছত মুছলমানসকলে খ্ৰীষ্টান মিলিচীয়াক অস্ত্ৰ এৰি দিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল আনহাতে হিজবুল্লাহৰ দৰে ইছলামিক সন্ত্ৰাসবাদী সংগঠনে দেশখনত কাৰ্যতঃ শাসন কৰিবলৈ আহি ইৰাণৰ স্প্ৰিং ব’ৰ্ড হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰি ইজৰাইলক আক্ৰমণ কৰিছিল। তেনেকৈয়ে চুন্নী সন্ত্ৰাসবাদী সংগঠনসমূহেও ইজৰাইলৰ বিৰুদ্ধে লেবাননক ব্যৱহাৰ কৰিছিল।

ইয়াত শিকিবলগীয়া শিক্ষাটো হ’ল ইছলামৰ সৈতে কোনো যুদ্ধই স্থানীয় নহয়। ইছলামে সদায় বিশ্বব্যাপী চিন্তা কৰে। অমুছলমানৰ স্থানীয় সংখ্যাগৰিষ্ঠতাৰ অৰ্থ একোৱেই নহয়, বিশেষকৈ যদি আপুনি মুছলমান দেশেৰে আগুৰি থকা ভৌগোলিক অঞ্চলত থাকে। এনে ক্ষেত্ৰত অমুছলমানসকল সদায় সংখ্যালঘু।

লেবাননৰ কাহিনীয়ে ভাৰতক শিকাবলৈ বহুত আছে। আমাৰ পৰিস্থিতি ভয়ংকৰভাৱে একে। মৌলবাদী ইছলামিক দেশেৰে আগুৰি থকা ভাৰত এক অকলশৰীয়া হিন্দু সংখ্যাগৰিষ্ঠ দেশ। ভাৰতীয় মুছলমানসকলে বিশ্বব্যাপী ইছলামৰ সৈতে সমন্বয় সাধন কৰি সংখ্যালঘু হিচাপে বলি হোৱাৰ খেল খেলে।

ভাৰতীয় মুছলমানসকলে বাওঁপন্থীৰ লগত মিলি যায়, একে সময়তে হিন্দুসকলক সোঁপন্থী হিচাপে চিত্ৰিত কৰে। ইছলামিক দেশ আৰু সন্ত্ৰাসবাদী সংগঠনে যথেষ্ট আক্ষৰিক অৰ্থত ধন দিয়া বিশ্বব্যাপী সংবাদ মাধ্যমে বিশ্বজুৰি হিন্দুসকলক দানৱীকৰণ কৰে আৰু ভাৰতৰ নিৰ্যাতিত মুছলমান সংখ্যালঘুৰ মিথ বিয়পাই দিয়ে।

হিন্দুসকলে হিন্দু-মুছলমান সমস্যাক স্থানীয় বস্তু হিচাপে লয়। আনহাতে মুছলমানসকলে স্পষ্ট যে তেওঁলোকে বিশ্ব বিজয় আৰু ইছলাম আৰু মুছলমানৰ আধিপত্যৰ বিশ্বযুদ্ধ যুঁজি আছে। লেবাননৰ খ্ৰীষ্টানসকলৰ দৰেই মুছলমানসকল একত্ৰিত হৈ থকাৰ সময়তে হিন্দুসকলে অন্তৰ্যুদ্ধ কৰি আছে।

লেবাননত ছিৰিয়াই অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ আৰু সন্ত্ৰাসবাদী আৰু জৰ্ডানে মুছলমান শৰণাৰ্থী যোগান ধৰিছিল। ভাৰততো পাকিস্তানে অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ আৰু সন্ত্ৰাসবাদীৰ যোগান ধৰাৰ বিপৰীতে বাংলাদেশে আমাক মুছলমান শৰণাৰ্থী প্ৰদান কৰে। ভাৰতৰ পকেট এতিয়া লেবাননৰ দৰেই সম্পূৰ্ণ ইছলামিক।

যদি হিন্দুসকলে হিন্দু হিচাপে জীয়াই থাকিবলৈ আৰু হিন্দু সংস্কৃতি, সভ্যতা আৰু জীৱন-ধাৰণৰ পদ্ধতি সংৰক্ষণ কৰাৰ আশা কৰে, তেন্তে লেবাননৰ ক্ষেত্ৰখন হৈছে এক ভয়ানক সোঁৱৰণী আৰু পথত আগলৈ কি হ’ব সেই বিষয়ে এক শক্তিশালী সতৰ্কবাণী। কাইলৈ ​​আমি আৰু এনেধৰণৰ কাহিনী শুনিম।