পঞ্জাবত খ্ৰীষ্টানকৰণ আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ সুৰক্ষাৰ প্ৰতি ভাবুকি

• পাৰ্থ প্ৰতীম লহকৰ

নাগালেণ্ড , মেঘালয়, মিজোৰাম আজিৰ তাৰিখত ৯৯% খ্ৰীষ্টান জনবহুল ৰাজ্য । মনিপুৰ , অৰুণাচলত খ্ৰীষ্টানে আৰ্ধেক সংখ্যা পাৰ কৰিছে । অসম আৰু ত্ৰিপুৰাতো ক্ৰমবৰ্ধমান হাৰত বিয়পি আছে । উত্তৰ পুবৰ পিছত আহিল দক্ষিণ ভাৰত । কেৰেলা , তামিলনাডু , অন্ধ্ৰপ্ৰদেশ এতিয়া খ্ৰীষ্টান বহুল । দক্ষিণ ভাৰতৰ লগত উত্তৰ পুৱৰ পৰিবেশৰ এক বৃহত পাৰ্থক্য আছে । দক্ষিণ ভাৰতৰ হিন্দু খিনিয়ে ধৰ্মান্তৰ হোৱাৰ পিছতো নিজৰ হিন্দু নামবোৰ সলনি কৰা নাই । এনেকুৱা ধৰণৰ খ্ৰীষ্টান প্ৰায় ৭০-৮০% । কিন্তু উত্তৰ পুৱৰ খ্ৰীষ্টান খিনিয়ে নিজৰ সম্পুৰ্ণ নাম আৰু লগতে সংস্কৃতি সলনি কৰিছে । কাৰণ তেওঁলোকৰ অঞ্চলত খ্ৰীষ্টান সোমোৱাৰ সময় অধিক হ’ল । এতিয়া মিচনেৰিৰ নতুন টাৰ্গেট হৈছে পঞ্জাৱ । ভাৰতৰ সুৰক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত পঞ্জাৱৰ গুৰুত্ব সৰ্বাধিক । এইখন পঞ্জাৱৰ পাকিস্তান সীমান্তত থকা হোচিয়াৰপুৰ হৈছে সংখ্যাগুৰু খ্ৰীষ্টান জিলা ।
২০১১ চনৰ লোকপিয়লত পঞ্জাৱত মুঠ ৩,৪৮,২৩০ জন খ্ৰীষ্টান আছিল। যোৱা ১০ বছৰত খ্ৰীষ্টানসকলৰ জনসংখ্যা কমেও ১০ গুণ বৃদ্ধি পাইছে। পঞ্জাৱৰ ১০% লোক এতিয়া খ্ৰীষ্টান আৰু খ্ৰীষ্টান ধৰ্ম গ্ৰহণৰ সংখ্যা দৈনিক বৃদ্ধি পাইছে। অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ পিছত এতিয়া পঞ্জাৱ দ্ৰুত খ্ৰীষ্টানীকৰণৰ লক্ষ্যত মিচনেৰিসকল উপনীত হৈছে।

“পঞ্জাৱৰ ১০% এতিয়া খ্ৰীষ্টান” বুলি আমাৰ বক্তব্য আপোনালোকৰ বাবে হয়তো আচৰিত হ’ব। কিন্তু এই অনুমানৰ একাধিক কাৰণ আছে। ২০১১ চনৰ লোকপিয়ল অনুসৰি পঞ্জাৱত খ্ৰীষ্টানৰ মুঠ জনসংখ্যা প্ৰায় ৩.৫ লাখ।২০১১ চনত পঞ্জাৱৰ মুঠ জনসংখ্যা আছিল ২.৮ কোটি।বৰ্তমান পঞ্জাৱৰ জনসংখ্যা প্ৰায় ৩.২ কোটি মান হ’ব।ইয়াৰে প্ৰায় ৩২ লাখ খ্ৰীষ্টান।

পঞ্জাৱত ১০% খ্ৰীষ্টান দাবী কৰাৰ কাৰণবোৰ চাওঁ আহক:-

অংকুৰ নৰুলা , ২০০৮ চনত তেওঁ ৩ জন সহযোগীৰ সৈতে আৰম্ভ কৰিছিল।২০১৮ চনলৈকে তেওঁৰ ১.২ লাখ সহযোগী আছিল আৰু তেওঁৰ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি অনুসৰি প্ৰতি বছৰে তেওঁৰ অনুগামী দুগুণ বৃদ্ধি পাইছিল। ২০২২ চনলৈ তেওঁৰ প্ৰায় ৩-৪ লাখ সদস্য থাকিব। ইয়াৰ ফলত নিজেই পঞ্জাৱত খ্ৰীষ্টানৰ সংখ্যা দুগুণ বৃদ্ধি পায়। পঞ্জাৱত কৰ্কট ৰোগৰ দৰে বিয়পি পৰা এনে বহুতো “পাষ্টুৰ আছে । আটাইকেইজনৰে কাঞ্চন মিট্টাল, বজিন্দৰ সিং, ৰমন হান্স আদি হিন্দু-শিখ নাম আছে। তেওঁলোকে প্ৰতি সপ্তাহত হাজাৰ লোকক ধৰ্মান্তৰিত কৰে!

আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় সংবাদ মাধ্যমে এই ধৰ্মান্তৰকৰণৰ বিষয়ে নিৰবিচ্ছিন্নভাৱে প্ৰচাৰ কৰি আহিছে, যিয়ে পঞ্জাৱত এনে পাষ্টুৰসকলৰ বিপুল অৰ্থ বৃদ্ধি হৈছে। হাফিংটন পোষ্ট আৰু ট্ৰিবিউনে শিখ আৰু হিন্দু ধৰ্মৰ পৰা ধৰ্মান্তৰিতসকলে পঞ্জাৱত কেনেকৈ খ্ৰীষ্টানৰ সংখ্যা বৃদ্ধি কৰিছে সেই বিষয়ে আলোচনা কৰিছে। কিন্তু ৰাষ্ট্ৰীয় সংবাদ মাধ্যমত কভাৰেজ বহুলাংশে অনুপস্থিত। “নবী” বজিন্দৰ সিঙৰ বিৰুদ্ধে যেতিয়া এগৰাকী মহিলাই ধৰ্ষণৰ অভিযোগ উত্থাপন কৰিছিল, তেতিয়াহে সংবাদ মাধ্যমে এই বিষয়টোক কিছু স্থান দিছিল।

পঞ্জাৱৰ খ্ৰীষ্টান নেতাসকলে নিজেই খ্ৰীষ্টানসকলৰ বিপুল হাৰত বৃদ্ধিৰ দাবী কৰে। ২০১৬ চনত খ্ৰীষ্টান নেতা ইমানুল ৰেহমত মাছিহে কৈছিল, “বাস্তৱত ৰাজ্যখনত আমাৰ জনসংখ্যা ৭ৰ পৰা ১০%, কিন্তু শেহতীয়া লোকপিয়লত আমাৰ জনসংখ্যা ১%তকৈও কম হৈছে।” তেওঁ বিধানসভাত কমিউনিটিৰ প্ৰতিনিধিত্ব আৰু ৰূপান্তৰ প্ৰমাণপত্ৰ লাভৰ বাবে সহজ পদ্ধতিৰ দাবী জনায়।

শ্ৰী মাছিহ ডাঙৰীয়াই ২০১৬ চনত এই সংখ্যাটো দিছিল।যোৱা ৪ বছৰত এই সংখ্যাটো মাত্ৰ বৃদ্ধি পাইছে আৰু নিশ্চিতভাৱে ১০% অতিক্ৰম কৰিছে বুলি বিশ্বাস কৰাৰ কাৰণ আছে!

পঞ্জাৱৰ ১০% লোক কেনেকৈ খ্ৰীষ্টান হৈছিল?

পঞ্জাৱৰ ১০% জনসংখ্যা কেনেকৈ খ্ৰীষ্টান হৈ পৰিল সেয়া জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। আশাকৰোঁ ই আমাক পঞ্জাৱ আৰু আন ৰাজ্যত ইয়াক কেনেকৈ প্ৰতিহত কৰিব পাৰি তাৰ কিছু সূত্ৰ দিব। হয়তো, ই ৰূপান্তৰসমূহো ওলোটা কৰাত সহায় কৰিব পাৰে।

পঞ্জাৱৰ কিছুমান বিশিষ্ট সুসমাজসংস্কাৰক:

এই ধৰ্মান্তৰকৰণ ব্যৱসায় চলাই আছে কেইবা ডজন “পাষ্টুৰ” আৰু “ভৱিষ্যতবাণী” কৰোতা । আমি ইতিমধ্যে অংকুৰ নাৰুলাক দেখিছোঁ। গুৰশৰণ কৌৰ, বাজিন্দৰ সিং, কাঞ্চন মিট্টাল আদিৰ দৰে আন কিছুমানো আছে।এই আটাইকেইজনেই কোনোবা হিন্দু বা শিখৰ পৰা ধৰ্মান্তৰিত হৈ হিন্দু-শিখ নামৰ লগতে পাগৰি আদি প্ৰতীকও ধৰি ৰাখিছে।

ইয়াৰে প্ৰত্যেকৰে দহ হাজাৰৰ পৰা লাখ লাখ অনুগামী আছে আৰু কোটি টকা উপাৰ্জন কৰিছে। এতিয়া এইবোৰে তেওঁলোকৰ ৰূপান্তৰ ব্যৱসায়ৰ বাবে আনক ফ্ৰেঞ্চাইজি প্ৰদানৰ প্ৰক্ৰিয়াত আছে। প্ৰতিমাহে অধিক সংখ্যক এনে বিশ্বাসৰ বেপাৰীয়ে যুঁজত প্ৰৱেশ কৰে।

ভাৰতত খ্ৰীষ্টান “আশ্ৰম”, “সাধু” আৰু ভাৰতনাট্যম, যোগ আদিৰ নিজস্বতাত দেখা যায়। যীচু পুৰাণ, যীশু সহস্ৰনাম, যীচু বেদ আৰু যীচু উপনিষদো ৰচনা হৈছে ।বহুতো খ্ৰীষ্টান মিছনেৰীয়ে কেশৰ চোলা ৰাখে, আশ্ৰমত থাকে আৰু গীৰ্জাৰ দৰে মন্দিৰ কৰে। অসমতো স্কুলৰ নাম গুৰুকুল ৰাখি খ্ৰীষ্টান বিয়পাই আছে ।

পঞ্জাৱত গ্ৰাম্য শিখসকলক বিভ্ৰান্ত কৰি ধৰ্মান্তৰিত কৰিবলৈ শিখ ধৰ্মৰ প্ৰতীক ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
হিন্দু-শিখ আৰু খ্ৰীষ্টান ধৰ্মীয় ধাৰণাসমূহ একেবাৰে বিপৰীত বুলি মানি লৈও তেওঁ সৎসংগ, লংগাৰ, ইছু গুৰুদ্বাৰ, ঈশ্বৰৰ বাবে সতনম ৱাহেগুৰু আৰু যীচুৰ বাবে সতগুৰু আদি শব্দ ব্যৱহাৰ কৰাৰ প্ৰস্তাৱ আগবঢ়ায়।

খ্ৰীষ্টান ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ উপায় হ’ল প্ৰাৰ্থনা সভা। হিন্দী/পাঞ্জাবীত ইয়াক “প্ৰৰ্থনা সভা” বুলি কোৱা হয়। এই প্ৰাৰ্থনা সভাবোৰৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ আকৰ্ষণবোৰ হ’ল ভুৱা অলৌকিক নিৰাময়। নিৰাময়ৰ ভুৱা প্ৰতিশ্ৰুতিৰে হাজাৰ হাজাৰ লোকক এনে সভালৈ অনা হয়।

কৰ্কট ৰোগৰ পৰা বন্ধ্যাত্বৰ দৰে সকলো ৰোগৰ চিকিৎসা যীচুৰ নামত কৰা হয়। দৃশ্যত পঞ্জাৱ চৰকাৰে সকলো চিকিৎসালয় বন্ধ কৰি সকলো ৰোগীক প্ৰাৰ্থনাৰে আৰোগ্য কৰিবলৈ দিয়ক। অৱশ্যে দেখা যায় যে ক’ভিড “যীচুৰ শক্তি”ৰ বাহিৰত।

অৱশ্যে, পেইড অভিনেতাসকলে দেখুৱাইছে যে তেওঁলোক কেনেকৈ সুস্থ হয় আৰু নিৰীহ লোকসকলে যীচুৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনাৰ বাবে দান দিয়ে। অনিবাৰ্যভাৱে ইয়াৰে অধিকাংশই আৰোগ্য লাভ নকৰে আৰু বহুতৰে মৃত্যু হয়। কিন্তু তেতিয়ালৈকে পৰিয়ালৰ সদস্যসকলক খ্ৰীষ্টান ধৰ্মলৈ ভালদৰে মগজু ধুই পেলোৱা হৈছে।

মানুহৰ স্বাস্থ্যৰ ক্ষতি কৰা আৰু দুৰ্বল দৰিদ্ৰৰ পৰা ধন চুহি লোৱা এই বিপজ্জনক প্ৰৱঞ্চনা অব্যাহত থাকিবলৈ দিয়া হৈছে আৰু ভুৱা ধৰ্মীয় ব্যক্তিৰ তহবিল পূৰণ হৈয়েই আছে।

পঞ্জাৱীসকলে কিয় খ্ৰীষ্টান ধৰ্ম গ্ৰহণ কৰিছে?

পঞ্জাবীসকলে খ্ৰীষ্টান ধৰ্ম গ্ৰহণ কৰাৰ বহু কাৰণ আছে। এনে কাৰণত এতিয়া পঞ্জাৱৰ ১০% লোক খ্ৰীষ্টান হৈ পৰিছে। ইয়াৰে কেইটামান তলত আলোচনা কৰিম:-

ধৰ্মান্তৰকৰণৰ অন্যতম ডাঙৰ কাৰণ হৈছে অন্ধবিশ্বাস। মানুহে সঁচাকৈয়ে ভাবে যে পাষ্টুৰসকলে কেন্সাৰ আৰু অক্ষমতাক নিৰাময় কৰিব পাৰে। তাৰ পিছত তেওঁলোকৰ মগজু ধুই আন যিকোনো ধৰ্ম পালন কৰিলে তেওঁলোকক নৰকলৈ লৈ যাব বুলি ভাবিবলৈ লোৱা হয়।

ধৰ্মান্তৰকৰণৰ এটা ডাঙৰ কাৰণ হ’ল ইউৰোপীয় দেশসমূহলৈ বা কানাডালৈ ভিছাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি। মিছনেৰীসকলে দাবী কৰে যে খ্ৰীষ্টান হোৱাৰ ফলত তেওঁলোকৰ সফল ভিছাৰ পথ সহজ হৈ পৰিব।
বহু দুখীয়াক ধৰ্মান্তৰকৰণৰ বাবে ধন, চাকৰি ,শিশুৰ বাবে শিক্ষাৰ প্ৰস্তাৱ দিয়া হয়।
ইয়াৰ উপৰিও প্ৰধান কাৰণটো হৈছে শিখ-সনাতনী হিন্দু সমাজত চলি থকা জাতি ভেদ ব্যৱস্থা । নিম্ন বৰ্ণৰ বুলি ধাৰণা কৰা মানুহে যেতিয়া গীৰ্জাৰ ফাদাৰ হয় , পাষ্টুৰ হয় তেতিয়া নিম্ন জাত বুলি ইতিকিং কৰা সমাজখনে নিজৰ পৰিচয় সলনি কৰিবলৈ বাট বিচাৰি পায় খ্ৰীষ্টানৰ মাজেৰে ।
অকল পঞ্জাৱেই অসমতো খ্ৰীষ্টান বিয়পিবলৈ সুযোগ পাইছে । বড়ো, মিচিং মানুহখিনিৰ পিছত এতিয়া মধ্য অসমৰ কোঁচ ,কলিতাও খ্ৰীষ্টানৰ টাৰ্গেট হবলৈ গৈ আছে । মংগলদৈ , ছিপাঝাৰৰ বৰ্ণবাদী ঘটনা সমুহ ইয়াৰ আগজাননী ।