বুলেট মামা মুখ্যমন্ত্রী

1048

(এই লেখনিৰ উদ্দেশ্য হাস্যৰস )

 কমেডি ডেক্স: ৰাজনীতি অসম 

ৰাজনীতি অসম’ (WWW.RAJNITIAXOM.COM) : দুই বছৰ – ১ লাখ ৬৯ হাজাৰ পঢ়ুৱৈ


সকলোতে মাত্র নিৰ্বাচনৰ আলোচনা। ৰেষ্টুৰেন্ট, অফিছ, পাৰ্ক সকলোতে কেবল ৰাজনীতি। আনকি টয়লেটত বহিওঁ কিছুমানে ভাবি আছে কোনে কিমান আসন পাই চৰকাৰ বনাব? ৰাইজৰ ইমান আগ্ৰহ দেখি আমি নিজক ৰখাব নোৱাৰিলো। আমি উপস্থিত হ’লো বিভিন্ন সভাই সমিতিয়ে। নেতাসকলৰ ভাষণ শুনাৰ লগতে শুনা পালো তেওঁলোকে নিজৰ মাজত পতা কিছুমান গোপন আলোচনা।
দুই গুজৰাটী
মুদীঃ এওঁক মামা বুলি কিয় মাতে?
শাহঃ মোটাভাই , বপুৰাই সকলোকে বুলেট দিম বুলি ফুচলাই ভোট লৈছে।
মুদীঃ এওঁটো গুজৰাটীকো পিছ পেলাইছে।
শাহঃ দুখনমান বুলেট দিব লাগিব। নহলে পাপ লাগিব নেকি?
মুদীঃ টকা ক’ত পাবা? বেছিবলৈও চোন এতিয়া একো বাকী নাই!
শাহঃ বুলেট নিদিলে মামাই খুব আমনি কৰিব আমাক।
মুদিঃ চাবা আৰু তেওঁক বেছি লাই নিদিবা। নহ’লে কেতিয়াবা আমাকে মামা বনাই দিব।
মামাৰ ব’দিগাৰ্দ
মামাৰ ব’দিগাৰ্দ ১ঃ এই নিৰ্বাচনটো সোনকালে শেষ হ’লে ৰক্ষা। সদায় ৰাতি ভৰিত তেল মালিছ কৰিব লাগে।
মামাৰ বদিগাৰ্দ ২ঃ মই হ’লে নিৰ্বাচন ভাল পাওঁ। মায়ে ৰৈ থাকে টিভিত ওলাম বুলি। ১ মাহত ৯৬ টা ছোৱালীৰো প্ৰপোজেল আহিছে।
মামাৰ বদিগাৰ্দ ১ঃ নাহিবনে! চানগ্লাছ পিন্ধি যি প’জত ঠিয় হৈ থাক মামাৰ পিছফালে। পুৱাৰ পৰা মাজ নিশালৈ ইমান ঘূৰি থাকিব লাগে তোৰ একো সমস্যা নহয় নেকি?
মামাৰ বদিগাৰ্দ ২ঃ গাড়ীৰ ওপৰত উঠিলে অলপ বুকুখন দুৰু দুৰু কপি থাকে। তাৰ বাহিৰে সব থিকে আছে। অবশ্যে ভাজমলৰ নাম শুনি শুনি কিবা কাণখন পকি গৈছে। ৩০ দিনত চাগে ৩ হাজাৰ বাৰমান ভাজমলৰ নাম লৈছে। কোনো সন্ত্রাসবাদী হ’ব চাগে?
মামাৰ বদিগাৰ্দ ১ঃ নহয় ৰে। সি আচামৰ এটা দাড়ীবালা বাবা আছে। যাৰ বাচ্ছা নহয় তাৰ তালৈ যায়। তন্ত্র মন্ত্র কৰি বচ্ছা পেয়দা কৰি দিয়ে।
গেৰান্টি
ৰুহুল গান্ধীঃ আমি জিকিমনে?
ৰুপুন বৰাঃ পৃথিবীত কি ঘটি আছে গমেই নাপাও চাৰ। পুৱাৰ পৰা ৰাতিলৈ কেবল নিজকলৈয়ে ব্যস্ত।
ৰুহুল গান্ধীঃ গেৰান্টীৰ কিবা হ’লনে?
ৰুপুন বৰাঃ গেৰান্টি ফালি চিৰি চিন মোকাম নোহোৱা কৰিলে চাৰ।
ৰুহুল গান্ধীঃ চাকৰিৰ বাবে ফৰ্ম ফিলাপৰ কি হ’ল?
ৰুপুন বৰাঃ তাৰো বেণ্ড বজাই নাৰি ভূৰি উলিয়াই দিলে চাৰ।
ৰুহুল গান্ধীঃ ‘কা’ ক লৈ বৰ লম্ফ জম্ফ কৰি আছিলা দেখোন?
ৰুপুন বৰাঃ বুলেট-অৰুণোদয়-কৰোণাই ‘কা’ক ধুই মেলি চফা কৰি দিলে যেন পাওঁ চাৰ।
ৰুহুল গান্ধীঃ আপুনি নিজে জিকিব নে? নে তাতো কোনোবাই কিবা কৰিলে?
ৰুপুন বৰাঃ একো কব নোৱাৰো। সেইজনে ইয়াত দুই-তিনিবাৰ আহিছিল। তাৰ পিছত মানুহবোৰে দেখোন মই পূৱত গ’লে পশ্চিমৰ পিনে পলায়।
ৰুহুল গান্ধীঃ আপুনি কাৰ কথানো কৈ আছে? কোনে আপোনালোকৰ এই দশা কৰিলে?
ৰুপুন বৰাঃ আপুনি যে কুকুৰে খোৱা বিস্কুট খাব দিছিল,সেইজনেই চাৰ। তাৰ পিছৰে পৰা মানুহ জন চোন হিংস্ৰ  হৈ পৰিছে।
হিলাদিত্য কবিতা
দাসদাদা দাসদাদা টিকট নিদিলা কিয়?
হৰ্বাদা যে মনে মনে থাকিল, মইনো দিম কিয়?
অ’ হৰ্বাদা অ’ হৰ্বাদা মনে মনে থাকিলা কিয়?
হিমুদা যে মুখ্যমন্ত্রী হ’ব মইনো মাতিম কিয়?
অ’ হিমুদা অ’ হিমুদা, মোক ঠগিলা কিয়?
কণীদাক যে সিজাই থৈছা, মইনো নঠগিম কিয়?
অ’ কণীদা অ’ কণীদা মাফ নকৰিলা কিয়?
বৰষুণ যোৱাৰ পিছত জাপি ল’লেনো নিভিজিবা কিয়?